خوانشی سلبی از نسبی‌انگاری؛

نسبی‌انگاری به مثابه‌ اقتصاد خشونت

تفاوت میان نسبی‌انگاری به معنای ضدمطلق‌انگاری و نسبی‌انگاری به معنای اعتبار یکسان باورها، تفاوت میان تساهل موجه از دید عمل‌گرایانه و بی‌مسئولیتی نابخردانه است. خوانشی سلبی از نسبی‌انگاری، به مثابه‌ی یک فرم زندگی خشونت را کمینه می‌کند و بیش از مطلق‌انگاری «امکان» دیالوگ را برقرار می‌کند و پذیرای تنوع و تکثر و معرفت شبکه‌ای است که در آن «دیگری» سرکوب نمی‌شود.

نگاهی نقادانه به کتاب «نقد مبانی فلسفی فلسفه برای کودکان» (۲)؛

مغالطه‌ی حمله به پهلوان پنبه

رد مبناگرایی به معنای رد حقیقت و نسبی‌گرایی نیست و اینکه کسی معتقد باشد، در مباحثی که در حلقۀ کندوکاو مطرح می‌شود، نتایج قطعی نیست و نباید به آنها یقین داشت و ممکن است با بررسی بیشتر کاذب باشند، نام چنین باوری نسبی‌گرایی نیست. اندیشیدن به طریقی که راه را برای گزینه‌های تازه و راههای نو باز بگذارد لزوماً به معنای نسبی‌گرایی نیست.باید بپذیریم که باورهای کنونی ما ممکن است کاذب باشند، یا ممکن است در آینده دلایلی به دست آید که مجبور شویم در آنها تجدیدنظر کنیم. اما فقدان یقین مستلزم فقدان حقیقت نیست».

اخلاق، علم و ایدئولوژی از منظر مارکس

پرسش اصلی درباره رابطه افکار مارکس با نسبی گرایی این است که چه مفاهیمی از اخلاق یا علم وجود دارند که مارکس آنها را ایدئولوژیک نمی داند؟

در "گفت‌وگوی علمی" مطرح شد؛

نسبی گرایی فرهنگ، از تاثیرات منفی فضای مجازی بر فرهنگ است

محسن حیدریان عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: یکی از آسیب هایی که فضای سایبری در فرهنگ ایجاد می کند بحث نسبی گرایی ارزش های فرهنگی است که این شدت می بخشد. به عنوان مثال در کشور ما ازدواج نیمی از دین است و به همین جهت ازدواج با شاخص های خاصی معرفی می شوند ولی وقتی زدواج به فضای اینترنتی کشیده می شود ارزش های آن از بین می رود.

«فلسفه‎ی زندگی: تأملاتی در باب حیات، معنا و اخلاق»/ قسمت پایانی؛

نسبی بودن «اخلاق» در نگاه همیلتن

یکی از اشتباه‎های کتاب «فلسفه‎ی زندگی» نوع نگاهی است که نویسنده به وضعیت اخلاق دارد، نگاهی که آن را از بنیان‎های حقیقی و حقیقت اخلاقی متفاوت می‎کند و از آن فاصله می‎گیرد و تمام کتاب به گونه‎ای پیش می‎رود که گویا هیچ نظام اخلاقی برای محک درستی و غلطی چیزی وجود ندارد.

گفتاری از علی‌اکبر رشاد؛

پاسخ به مغالطه‌ای در حوزه‌ی دغدغه‌ی تولید علم دینی

این شبهه اگر به ذهن خطور کند که ما مسلمانان برای رهایی از نسبی‌گرایی معرفت نباید بگوییم که معرفت چند گونه است و بگوییم همه‌ی معرفت‌ها برحقند، درست نیست، بلکه ما می‌گوییم معرفت تحت تأثیر مبادی و منطق و غایت و دیگر عوامل تأثیرگذار تولید می‌شود و بسته به اینکه عوامل تأثیرگذار ایجابی یا سلبی، چگونه نقش‌آفرین باشند و ماهیتاً چگونه باشند معرفت حاصل می‌شود.

تلخیص و تحلیلی از کتاب «مبانی نسبی‌گرایی اخلاقی» دیوید ولمان؛

نسبی‌گرایان اخلاقی چه می‌گویند؟

از حیث عام و جهان‌شمول بودن هیچ اخلاق معتبری وجود ندارد و تنها اخلاقیاتی متکثر در میان هست که دارای وثاقت و اعتباری محلی می‌باشد. مروری گذرا در اطلاعات تاریخی و مردم‌شناسانه این ادعا را تأیید می‌کند. یک فیلسوف می‌تواند این پرسش را پیش بکشد که آیا ممکن است اخلاقیات متکثری وجود داشته باشد که از وثاقت و اعتبار محلی بهره‌مند باشد؟