فرهنگ امروز/ مجید حسینیزاد
مضمون سریالهای ایرانی اتفاقی است که هر چندوقت یکبار، بحث داغ رسانهها میشود و از این جهت که هربار سریالی از بابت تلخی بیش از اندازه مورد نقد قرار میگیرد نیز کم نیست. در تلویزیون ایران، عمده سریالها از مضامین تلخی برخوردارند. شاید گاهی برخی از سریالهای طنز بتوانند مخاطب را با خود همراه کنند. اما تمامی سریالهای طنز نیز از قالبی درست و استاندارد برخوردار نیستند.
متأسفانه در حیطه طنز خطوط قرمز روزبهروز محدودتر میشود و باید با احتیاط بسیار در این راه قدم برداشت تا سوءبرداشتی صورت نگیرد و از این جهت دست فیلمنامهنویس و کارگردان بسته است. اما از سوی دیگر میزان علاقهمندی مردم نسبت به دیدن سریالهایی با مضامین تلخ بیشتر شده است. شاید عادت مردم به دیدن این سریالها سببساز این اتفاق شده است.
اما بهراحتی میتوان دید حتی کسانی که سریالهای ماهوارهای را نیز تماشا میکنند باز هم مشتاق دیدن سریالهای نازل و تلخ آنها هستند. «نفس گرم» نیز سریالی است که برخی به مضمون تلخ آن انتقاد دارند.
داستان این سریال از آن دست اتفاقاتی است که ممکن است برای هر شخصی در این اجتماع اتفاق بیفتد. اما متأسفانه آدمهای خاکستری در این سریال دیده نمیشوند.
شخصیتهای سریال یا بهشدت سیاه هستند یا سفید. متأسفانه در سریالهای ایرانی کمتر روابط علتومعلولی دیده میشود و همهچیز برای مخاطب بهراحتی قابلپیشبینی شده است.
از نظر من خطوط قرمز تلویزیون مهمترین عاملی است که میتواند خودش را در کیفیت سریالها نشان دهد و البته ذائقه مخاطبان تلویزیون نیز به مرور تغییر کرده است.
درحالحاضر برنامههای گفتوگومحور و سریالهایی که با مضامین تلخ روی آنتن میرود بهمراتب بیشتر از مضامین دیگر است و بهنوعی شاید سرگرمیسازی که از ارکان مهم برنامهسازی در تلویزیون است به فراموشی سپرده میشود. اما باید این را هم پذیرفت که درحالحاضر رسانه ملی رقبایی در خارج از این مرزها دارد که میتواند تهدیدی برای مخاطبانش باشد و رسانه ملی ما با تمام توانایی و قدرت نیازمند حفظ مخاطبانش است و راهی جز بهروزبودن و تقویت آثارش ندارد.
بارها شاهدان موضوع بودهایم که به محض ساخت یک برنامه خوب در تلویزیون بسیاری از آن استقبال کردهاند و این موضوع بهدفعات تکرار شده است. تفریح و سرگرمی از نیازها و اولویتهای برنامهسازی در تلویزیون است که امیدوارم بهمرور پررنگتر شود.
جامعهشناس
روزنامه شرق
نظر شما