به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ حسن نراقی، جامعه شناس ایرانی به دلیل ابتلا به سرطان درگذشت. این پژوهشگر ایرانی بیشتر به دلیل آثارش در زمینه جامعه‌شناسی غیرآکادمیک شناخته ‌شده و مهم‌ترین اثر او «جامعه‌شناسی خودمانی» است که در سال 1399 به چاپ سی و سوم رسید.

«چکیده تاریخ ایران: از کوچ آریایی‌ها تا پایان سلسله پهلوی»، «ناگفته‌ها ... : در گفتگو با روزبه میرابراهیمی»، «خط خوش فارسی» (مجموعه مقالات) از دیگر کتاب‌های اوست.

نراقی در تکمله‌ای بر کتاب مشهورش «جامعه‌شناسی خودمانی» با عنوان  «من آنچه شرط بلاغ است...» انگیزه نوشتن این کتاب را چنین توضیح می‌دهد: «به یاد می‌آورم بعد از یکی دو نوبت چاپ اولیه جامعه‌شناسی خودمانی، وقتی عده‌ای خواستند به اصطلاح نقدی ارائه کنند یا حتی بنا به خواست خودم ایرادهای کار را ارائه کنند، اکثرشان در یک گلایه مشترک بودند و آن این‌که «درد را گفتنی اما درمان را نه»... این سوال تکراری مرا به فکر انداخت که در نوشته بعدی‌ام فصل تازه‌ای را مطرح کنم: چرا بعضی از هموطنانم همه چیز را چنین زود و آسان می‌خواهند؟ یعنی این‌جا هم شاید از بنده حقیر این انتظار را دارند که مشکل‌شان را با یک قرص، کپسول، ورد یا چیزی شبیه به معجزه، زود و سریع حل کنم تا خدای ناخواسته این خواننده حتی لحظه‌ای زحمت فکر کردن را هم به خودش ندهد