به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ کتابی که نتیجه همکاری دو چهره برجسته قرن بیستم یعنی جیمز جویس و هنری ماتیس است به زودی در حراجی «بونامز» در معرض فروش قرار می‌گیرد.

این نسخه از رمان «اولیس» با عرض بسیار کم در سال ۱۹۳۵ چاپ شده و قیمت آن تنها ۱۵ دلار بوده، اما اکنون ارزش آن بیش از ۱۰ هزار دلار تخمین زده شده است.

هنری ماتیس نقاش معروف فرانسوی تصویرگری این رمان را انجام داده و «بونامز» فردا (۲۴ ژوئن برابر سوم تیرماه) آن را به حراج می‌گذارد. ماتیس ۱۵۰۰ کپی از این رمان را در همان سالی که منتشر شد، امضا کرد و ۲۵۰ جلدی که امضای جویس را هم در کنار ماتیس داشت، پنج دلار گران‌تر به فروش ‌رسید. ایده این همکاری زاییده ذهن «جورج مکی» ناشر بوده است.

اولیس

در حراجی فردای «بونامز» چند اثر دیگر از این نویسنده بزرگ ایرلندی چوب حراج می‌خورد. اولین نسخه‌های «اولیس»، «پرتره مرد هنرمند در جوانی» و «نیک و مگی» که «لویسا» دختر جویس تصویرگری آن را برعهده داشته، در این حراجی عرضه می‌شوند.

به گزارش گاردین‌، ماتیس در این کتاب طراحی‌هایی از شخصیت‌های اسطوره‌ای «اودیسه» هومر را کشیده و علت آن، الهام گرفتن جویس از این داستان برای خلق رمان ماندگارش است. در واقع جویس با نگارش «اولیس» این اسطوره حماسی را با قالب مدرن و در دوبلین قرن بیستم روایت کرد. هنری ماتیس نقاشی فرانسوی بود که بر نقاشی اوایل قرن بیستم تاثیر بسیاری گذاشت. وی به سبب نوآوری‌ها و تاثیرگذاری‌اش بر هنرمندان هم‌عصرش، یکی از مهم‌ترین چهره‌های هنری قرن بیستم به شمار می‌آمد.

جیمز جویس زمانی‌ که در سال ۱۹۰۶ مجموعه‌ داستان «دوبلینی‌ها» را کامل می‌کرد، نگارش رمانی‌ را آغاز کرد که هم عنوان و هم طرح اصلی داستان آن را در سال ۱۹۱۴ تهیه کرده بود. این رمان که «اولیس» نام داشت، در اکتبر ۱۹۲۱ به پایان رسید و ویرایش آن سه ماه به طول انجامید. رمان «اولیس» به لطف سردبیر مجله‌ «لیتل ریویو» به شکل پاورقی از سال ۱۹۱۴ در این نشریه منتشر شد. با وجود مشکلات متعددی که در مسیر انتشار این رمان بود، سرانجام در سال ۱۹۲۲ به چاپ رسید.

«اولیس» ۱۸ فصل دارد که هر فصل، یک ساعت از روز را شامل می‌شود؛ به‌طوری‌که فصل آغازین آن در ساعت ۸ صبح آغاز می‌شود و فصل آخر در ساعت ۲ نیمه‌شب به پایان می‌رسد. هر یک از ۱۸ فصل «اولیس» یک سبک نگارشی ویژه و هرکدام به یک اپیزود مشخص از «اودیسه»‌ هومر اشاره دارد.

جویس پس از آن‌که نگارش «اولیس» را به پایان رساند، چنان خسته بود که تا یک سال بعد دیگر نتوانست قلم به ‌دست بگیرد. اما در مراسم جشن چهل‌وهفتمین سال تولدش، عنوان آخرین کتابش را اعلام کرد که «بیداری فینگان‌ها» بود و در می ۱۹۳۹ منتشر شد.