فرهنگ امروز/ تینا جلالی:

فیلم سینمایی «تمام پول‌های جهان»، «All the Money in the World» به کارگردانی ریدلی اسکات و با بازی میشل ویلیامز، مارک والبرگ، کریستوفر پلامر، رومن دوریس، چارلی پلامر، اندرو بوچان و تیموتی هاتون که محصول کشور انگلستان و امریکاست این روزها به‌صورت محدود و تک‌سانس در سینماهای تهران نمایش خود را آغاز کرده. با وجود اینکه چند روزی از آغاز طرح نمایش فیلم‌های خارجی در سینماهای کشور می‌گذرد شواهد حاکی است سانس‌های این فیلم مخاطبی ندارد ضمن اینکه سینماداران هم از اکران این نوع فیلم‌ها رضایت ندارند. البته بحث اکران فیلم‌های خارجی در سال‌های اخیر به یکی از تکراری‌ترین مباحث سینمای ایران تبدیل شده است. همه می‌دانیم به دلیل عدم قانون کپی‌رایت در کشورمان، ‌فیلم‌های روز دنیا بدون سانسور و با کمترین قیمت و به آسانی در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد، در حالی که این پرسش مطرح است که دیگر چه اصراری به نمایش این فیلم‌ها آن هم با وجود ممیزی‌های فراوان بر پرده عریض سینماست؟از جهت دیگر با کمی تامل و دقت متوجه می‌شویم که مسوولان سینمایی بی‌دلیل بر اجرای این طرح اصرار نمی‌ورزند؛ از آنجایی که در قرن ٢١ هستیم و امروز سینمای ایران نیاز به تبادل و تعامل با دیگر کشورهای دنیا دارد اکران فیلم‌های خارجی راهی است میان ارتباط فرهنگی هنری دو کشور. همچنین لذت تماشای فیلم‌ها بر پرده عریض سینما هم دلیل دیگری بر اکران فیلم خارجی در سینماهای ایران است. برای روشن‌تر شدن موضوع با ٣ نفر از دست‌اندرکاران اکران فیلم‌های خارجی در سینماهای ایران گفت‌وگو کردیم و نظرات‌شان را جویا شدیم که از نظر می‌گذرانید:

اکران فیلم‌های خارجی همزمان با نمایش جهانی

حق پخش فیلم‌های خارجی مربوط به موسسه رسانه‌های تصویری است در مورد راهکار انتخاب فیلم‌های خارجی برای نمایش در سینماهای ایران از مهدی یزدانی، مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری سوال پرسیدیم که او به «اعتماد» می‌گوید: «تلاش می‌کنیم اکران فیلم‌های خارجی در ایران همزمان با نمایش جهانی آنها یا اکران منطقه‌ای در کشور نمایش داده شود و در غیر این صورت سعی می‌کنیم مدت زمان زیادی از نمایش عمومی این فیلم‌ها نگذشته باشد.» وی همچنین در مورد سیاست‌های سازمان سینمایی در اکران فیلم‌های خارجی توضیح می‌دهد: «اکران فیلم خارجی نباید هیچ گونه مزاحمتی برای فیلم‌های ایرانی داشته باشد و از مازاد ظرفیت نمایشی فیلم‌های ایرانی برای اکران فیلم خارجی استفاده خواهد شد.»اینکه فیلم‌های خارجی در نمایش عمومی با چه میزان ممیزی همراه هستند پرسشی است که مهدی یزدانی در بخش دیگر صحبت خودبه آن اشاره می‌کند: «در انتخاب فیلم‌ها حداقل نیاز به ممیزی براساس موازین قانونی درنظرگرفته خواهد شد. »وی در پایان می‌گوید که درآمد حاصل از اکران فیلم‌های خارجی در اختیار خانه سینما برای انجام خدمات درمانی قرارخواهد گرفت.

فیلم‌های خارجی سه‌بعدی نمایش دهیم

رضا سعیدی‌پور، مدیر سینما آزادی نیز در این مورد توضیح می‌دهد: «در سال‌های گذشته فیلم‌های خارجی در سینماها به نمایش درمی‌آمدند که هم فیلم‌های خوب و هم فیلم‌های خارجی بد در میان‌شان بودند؛ اینکه می‌گوییم بد، منظور این است که مردم متقاضی تماشای این فیلم‌ها نبودند. اما بی‌تردید هر دوره‌ای که فیلم‌های خوب سینمایی روز دنیا نمایش داده شد مردم از آن فیلم‌های خارجی استقبال کردند. »

همان‌طور که علی آشتیانی‌پور در سطر بالا اشاره کرد امسال قرار است در آیین‌نامه کارگروه اکران، تدابیری اندیشیده شود که اکران فیلم‌های خارجی به فیلم‌های ایرانی لطمه وارد نکند. سعیدی پور می‌گوید: « به این ترتیب سینماهای ٥ سالنه در یک تک سانس آن هم به صورت فوق‌العاده ساعت ١٠ شب فیلم‌های خارجی نمایش می‌دهند و سینماهایی همچون مگامال و کوروش که ١٠ سالن به بالا دارند یک سالن اختصاصی به فیلم‌های خارجی اختصاص داده شود. در حال حاضر فیلم «تمام پول‌های دنیا» چند روزی است که نمایش خود را در سینماها آغاز کرده اما متاسفانه فروش خوبی نداشته و استقبال چندانی از این فیلم نشده؛ مهم‌ترین دلیلش هم این است که همین فیلم با کیفیت خیلی خوب، به سرعت و به صورت رایگان از اینترنت دانلود و در اختیار تماشاگران قرار می‌گیرد. خب چه نیازی است که تماشاگر پول بدهد و فیلم سانسور شده را در سینما ببیند؟»

اما اگر فیلم‌های خارجی با قابلیت و ساختار بالا در این طرح به نمایش درآید مخاطب از این فیلم‌های خارجی استقبال می‌کند اما مدیر سینما آزادی معتقد است: «سینما مربوط به اوقات فراغت مردم می‌شود؛ مردم این روزها آنقدر دغدغه زندگی روزمره خود را دارند و ذهن‌شان درگیر موضوعات روز است که فرصتی برای سینما رفتن ندارند.»

رضا سعیدی‌پور در ادامه صحبت خود برای موفق اجرا شدن این طرح به مسوولان سینمایی پیشنهاد می‌دهد: «کسانی که مشتری تماشای فیلم‌ها هستند به دنبال اکران فیلم‌های سه بعدی در سینماها هستند. یعنی همیشه سراغ اکران این فیلم‌ها را از ما می‌گیرند؛ چون تماشای این نوع فیلم‌ها برای‌شان جذاب است. به نظر من نمایش فیلم‌های خارجی با جلوه‌های ویژه خوب سه بعدی حتی اگر با سانسور همراه باشد مخاطبان را جذب می‌کند و تماشاگر آن را در سالن‌های سینما دنبال می‌کند.»

می‌دانیم که حرکت غیرمعقولی است

علی آشتیانی‌پور، مدیر پخش فیلم‌های خارجی در مورد ناراضی بودن برخی سینماداران از نداشتن مخاطب فیلم‌های خارجی می‌گوید: «در شورای صنفی این هفته هم این بحث مطرح شده بود اما به این نکته هم باید توجه داشت که فیلم‌های ایرانی هم امروز مخاطب ندارند چه برسد به فیلم خارجی. این روزها زمان اکران فیلم‌ها با مسابقات فوتبال همزمان شده و مردم ترجیح می‌دهند فوتبال تماشا کنند تا در سینما فیلم ببینند. ما هم در این روزها اکران طرح اکران فیلم‌های خارجی را بدون کوچک‌ترین تبلیغات آغاز کردیم اما تلاش کردیم فیلم‌هایی را برای نمایش در ایران انتخاب کنیم که از زمان اکران این فیلم‌ها در امریکا مدت زمان زیادی نگذشته باشد.» آشتیانی‌پور در ادامه به نو بودن این طرح اشاره می‌کند و در مورد سقف نمایش این فیلم‌ها در سینما می‌گوید: «با توجه به اینکه فیلم‌های خارجی تنها در ٣ سینمای اصلی صاحب سالن هستند و در سینماهای دیگر نمایش تک سانس دارند و هدف ما هم این است که نمایش فیلم‌های خارجی به ارکان فیلم‌های داخلی لطمه نزند سقف خاصی برای اکران این فیلم‌ها در نظر گرفته نشده. فیلم‌ها هر چقدر کشش داشته باشند نمایش خواهند داشت. چون این فیلم‌ها نه جای کسی را تنگ می‌کنند و نه مزاحم فیلم‌های داخلی هستند.»

وی در مورد میزان مخاطب و اینکه فیلم‌های خارجی با کمترین قیمت و ممیزی در اختیار تماشاگران قرار دارند، می‌گوید: «نگاه سیاستگذاران سینمای ایران به نمایش فیلم‌های خارجی اینگونه است که تنوع نمایش در سینمای ایران بر اساس حمایت از مخاطب تعریف دوباره شود و سبد فیلم‌ها را متنوع‌تر کنیم. ما هم می‌دانیم که فیلم‌ها در دسترس مردم قرار دارد و می‌فهمیم که حرکت غیر معقولی است که انجام می‌دهیم اما باید بدانیم که بسیاری از مردم دوست دارند فیلم‌های روز دنیا را بر پرده ببینند. مگر مردم نمی‌توانند فوتبال را از تلویزیون در خانه‌های خود ببینند چرا ترجیح می‌دهند به صورت دسته جمعی در سینما تماشا کنند و برایش وقت می‌گذارند؟ به همین جهت ما هم امیدواریم بتوانیم در طرح اکران فیلم‌های خارجی موثر واقع شویم و نیاز بخشی از مخاطبان را پاسخ دهیم و در این مسیر حضور داشته باشیم.»

روزنامه اعتماد