نمونه‌ای که به عنوان اثر جعلی به رسانه‌ها ارسال شده است

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ گفته می‌شود مواردی از جعل آثار مرحوم صادق تبریزی ـ پایه‌گذار نقاشی‌خط در ایران و از هنرمندان مکتب سقاخانه ـ مشاهده شده است و حالا مهرداد فلاح ـ نقاش و خواهرزاده صادق تبریزی ـ به عنوان نماینده خانواده تبریزی از پیگیری قضایی این مساله خبر می‌دهد.

فلاح «ضمن محکوم کردن اقدام به جعل آثار این هنرمند توسط عده‌ای سودجو» در این زمینه می‌گوید: پیرو اختیاراتی که دایی اینجانب پیش از درگذشت و همچنین خانواده ایشان به من داده‌اند، اعلام می‌کنم که پس از درگذشت استاد تبریزی و بالا رفتن قیمت آثار ایشان، عده‌ای سودجو اقدام به ساخت آثاری جعلی با امضای این هنرمند کرده‌اند. پرونده یکی از آنها در دادگاه از طریق شکایت من به عنوان نماینده خاندان تبریزی در حال پیگیری است. گوشزد می‌کنم اگر جاعلان بخواهند به جعل آثار این هنرمند ادامه ورزند، در سطح ایران و در سطح بین‌المللی از طریق مراجع قضایی با آنها برخورد قانونی خواهد شد.

او ادامه می‌دهد: برخورد با جاعلان آثار هنری دو نتیجه مهم در پی دارد؛ از یک سو از پایمال شدن حق و حقوق مادی و معنوی هنرمند و خانواده او جلوگیری می‌کند و از سوی دیگر زمینه‌ای می‌شود برای حمایت از هنر و پاسداری از حقوق خریداران و مجموعه داران آثار هنری.

خواهرزاده صادق تبریزی همچنین توضیح می‌دهد: در رابطه با دریافت سرتیفیکیت (گواهی اصل بودن اثر) و کارشناسی آثار این هنرمند و اطمینان از اصالت اثر خریداری شده، هیچ گونه مبلغی از خریداران محترم دریافت نمی‌شود. 

نمونه‌ای که به عنوان اثر جعلی به رسانه‌ها ارسال شده است

نمونه‌ای که به عنوان اثر جعلی به رسانه‌ها ارسال شده است

صادق تبریزی، پایه‌گذار نقاشی‌خط در ایران و از هنرمندان مکتب «سقاخانه» سال گذشته در سن ۷۹ سالگی در لندن درگذشت.  او فارغ التحصیل رشته کارشناسی ارشد معماری داخلی از دانشکده هنرهای تزئینی است. صادق تبریزی از پیشروان مکتب سقاخانه در هنرهای تجسمی ایرانی و از هنرمندان مهم جریان «سقاخانه» شناخته می‌شود. او از سال‌های ۱۳٣٧ آثار خود را در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش گذاشته است. آمریکا، سوئد، فرانسه، چکو ‌اسلواکی، ایتالیا، استرالیا، دوبیو... کشورهایی هستند که آثار او را نمایش داده‌اند.

روزنامه لوموند (۱۹ آوریل ۱۹۷۲) آثار تبریزی را این طور توصیف می‌کند: «نقطه‌ها، سرکشی‌ها، خطوط کوتاه و بلند همراه با حرکت دست هنرمند درهم می‌آمیزند، از هم جدا می‌شوند، گرد خود می‌چرخند، می‌لرزند، شانه به شانه هم می‌سایند و دور می‌شوند تا در این میان هزاران چشم‌انداز لرزان را به ما القا کنند. این نقاشی غنایی، که پیوسته از هرنوع قالب بندی سازنده و منضبط آزاد و آزادتر می‌شود و در کارهای متأخر، فرم‌های نوشتاری در آنها موجزتر از پیش شده است، از نیروی فریبنده قدرت‌مندی برخوردار است. »