کل اخبار:11
-
۱۳۹۸/۰۹/۱۸
گفت‌وگو با سید علی محمودی درباره رابطه روشنفکر و قدرت سیاسی؛
روشنفکر در قلمروهای ممنوعه حرکت می‌کند
تصور روشنفکر به مثابه آدم تندوتیزی با موضع چپ‌گرایی و چپ‌روی که سعی می‌کند با هیاهو و جنجال شخصیت‌ها و تفکرهای دیگر را تخریب کند، به دوره کمونیستی تعلق دارد و متاثر از نوعی استالینیسم است که ما نیز در ایران تجربه آن را داریم. ...روشنفکری لزوما با چپ‌گرایی پیوند ندارد و روشنفکر لزوما کسی نیست که حرف‌های جنجالی و تند و تیز بزند یا به دیگران توهین کند.
-
۱۳۹۸-۰۷-۲۱ ۱۵:۳۰
جای بعضی احزاب مهم در این کتاب خالی است
اسماعیل آزادی می‌گوید: جای بعضی احزاب مهم در کتاب «تبارشناسی جریان‌های سیاسی و آسیب‌شناسی احزاب در ایران» خالی است چون پرداختن به حزب‌هایی چون حزب رستاخیز، حزب ایران نوین و ... با موانعی مواجه بود.
-
۱۳۹۷-۱۰-۲۶ ۱۷:۰۰
تبارشناسی حزب در فقه
گزارشی از سخنرانی داود فیرحی و احمد نقیب زاده در نشست نقد کتاب فقه و حکمرانی حزبی
-
۱۳۹۷-۰۹-۰۷ ۱۶:۰۰
«حکمرانی حزبی و دموکراسی حزبی» راه را برای احزاب ایرانی می‌گشاید
علی باقری دولت‌آبادی می‌گوید: این کتاب تصویری از آینده‌ای که می‌تواند پیش روی ما به عنوان یک کشور در حال توسعه باشد ارائه می‌دهد. ما می‌توانیم با توجه به بررسی‌های آسیب‌شناسانه این کتاب درباره احزاب اروپایی مسیر خود را ترمیم و اصلاح کنیم. به جز این، احزاب ایرانی نیز می‌توانند از این کتاب بهره فراوانی ببرند. احزاب ایران با بهره‌گیری از این کتاب می‌توانند آسیب‌شناسی‌ای از خود داشته باشند و چالش‌هایی را که احزاب اروپایی با آنها روبه‌رو شده‌اند بشناسند و اگر احتمالا این چالش‌ها ممکن است در آینده برای احزاب ایرانی رخ دهد مسیر درست را انتخاب کنند تا دچار چنان چالش‌هایی نشوند.
-
۱۳۹۷-۰۶-۱۰ ۱۲:۱۲
مراد ثقفی؛
احزاب و جنبش‌های اجتماعی: یک بستر و دو رؤیا؟
معیار فعالیت در فضای رسمی که فضای معمولِ فعالیت احزاب است و تفاوتِ آن با فضای غیررسمی که حوزه فعالیتِ جنبش‌های اجتماعی را تعریف می‌کند نیز هر چند به عنوان معیاری مهم برای مقایسه تأثیرگذاری این دو نوع نهاد مطرح هستند، اما به نظر می‌رسد که وجه اینهمان‌گوییِ این گزاره تا حد زیادی از اهمیت این معیار برای مقایسه می‌کاهد. در واقع، از آنجا که تغییرات سیاسی در اکثر اوقات به واسطه نهادهای رسمیِ سیاست‌ورزی به وقوع می‌پیوندند، روشن است که کارکرد نهادهایی که در فضای رسمی فعالیت می‌کنند بیشتر از نهادهایی باشد که بیرون از این فضا سیاست می‌ورزند.
-
۱۳۹۶-۱۱-۳۰ ۱۷:۰۰
بار احزاب بر دوش دانشگاه بود/ چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با مقصود فراستخواه
نسبت رابطه دانشگاه و انقلاب اسلامی ایران را با مقصود فراستخواه در میان گذاشتیم فراستخواه پژوهش‌های زیادی در باب ماهیت دانشگاه در ایران انجام داده است که بسیاری از این تحقیقات به شکل کتاب در اختیار محققان قرار گرفته است.
-
۱۳۹۶-۱۱-۲۱ ۱۳:۴۰
کمال اطهاری: احزاب برای اداره شهرها برنامه ندارند
بررسی پدیده حاشیه‌نشینی با حضور اطهاری، حق‌شناس و قدیانی در نشستی برگزار شد.
-
۱۳۹۵-۱۲-۱۶ ۱۶:۰۰
قدرت یعنی حضور همگان/ گفتاری از جواد کاشی درباره هانا آرنت و اندیشه او در نشست حزب اتحاد ملت ایران اسلامی منطقه فارس
سیاست یعنی جهان مشترکی که این فرصت را به ما می‌دهد که هر کدام‌مان، سوژه‌های منحصر به فردی باشیم و حال می‌توانیم با سخن گفتن این جهان مشترک را بارور کنیم و غنا ببخشیم. به این معنا آرنت، در بخش مهمی از زندگی خود، دشمن افلاطون و فیلسوفان است.
-
۱۳۹۴-۱۰-۱۹ ۱۶:۰۰
آیا نباید نگران تکرار تاریخ بود؟ / احمد مسجدجامعی
یکی از پرسش‌های اساسی در ذهن من و بسیاری از علاقمندان به تاریخ معاصر ایران همواره این بوده است که جریان‌های چپ به خصوص حزب توده چطور توانستند در تهران و سایر شهرهای کشورمان از طیف‌ها و طبقات مختلف اجتماع هواداران عموما باسواد و در عین حال جان برکفی جذب کنند؟
-
۱۳۹۴-۰۸-۰۷ ۱۱:۱۰
گفتاري از جواد اطاعت درباره تداوم و تقويت فرهنگ سياسی/ نخبگان مقصرند نه توده‌ها
اگر بخواهيم دلايلي را كه احزاب در ايران شكل نمي‌گيرد بيان كنيم، بايد گفت كه اول به دليل بسترهاي دموكراتيك است و دوم اينكه احزاب در قانون انتخابات جايگاهي ندارد. اگر در قانون انتخابات به احزاب جايگاه دهند و مثلا انتخابات حزبي برگزار شود، احزاب شكل مي‌گيرد.
-
۱۳۹۴-۰۵-۲۴ ۱۴:۵۰
ارمنیان و انقلاب مشروطه ایران
ارتباط ارامنه با تحولات مشروطۀ ایران در این دورۀ تاریخی از دو سو صورت می‌گرفت: قفقاز و اروپا، از این دو راه اندیشه‌های سوسیال‌دموکراسی بیش از دیگر جریان‌های فکری و سیاسی در کشور ترویج می‌شد. با این وصف از طریق روشنفکران ارمنی مقیم اروپا اندیشه‌های مشروطه‌خواهی برخاسته از لیبرالیسم اروپایی هم مورد توجه واقع می‌شد؛ بنابراین ارامنه‌ای که درگیر تحولات ایران در این دوره بودند مثل خود ایرانیان دو جناح عمدۀ چپ و راست را تشکیل می‌دادند.