علت لکنت زبان در کودکان چیست ؟

آیا ترس و اضطراب می‎تواند باعث لکنت شود؟ ابتدا باید آن را در دسته بندی دلایل بروز لکنت زبان قرار دهیم. ترس و اضطراب جزو عوامل روانی محسوب می‎شوند. در تحقیقات علمی به عنوان علت اصلی لکنت یا اختلال گفتاری ثابت نشده است (دارای نقش بسیار کم). می‎توانیم دو نقش مهم را برای این اثربخشی بیان کنیم:

افرادی که دارای لکنت محیطی هستند. برخی افراد با قرار گرفتن در محیطی خارج از خانواده (افرادی که با آن ها راحت هستند) دچار این اختلال می‎شوند. برخی افراد بعد از یک اتفاق که موجب ترس و اضطراب آن ها شده است، دچار لکنت می‎شوند.

شربت فلوکستین برای لکنت زبان

شربت فلوکستین یکی از دارو های آرام کننده اعصاب و کاهش دهنده تنش است. استفاده از هر دارویی به ویژه داروهایی که زمینه آرامش بخش دارند به صورت خودسر بسیار آسیب زا است. برخی از پزشکان برای درمان لکنت زبان از شربت فلوکستین استفاده می کنند. شاید با دیدن این شربت در میان داروهایتان تعجب کرده باشید.

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است. این اختلال باعث می شود که شخص در بیان صحیح کلمات ناتوان باشد. عوامل گوناگونی می توانند ایجاد کننده این مسئله باشند که عوامل ارثی و محیطی مهم ترین آنها هستند. لکنت زبان معمولا در سنین 2 تا 5 سالگی شناسایی می شود. البته برخی از افراد مستعد، در سنین بزرگسالی در اثر آسیب جسمانی و یا ضربات روحی ممکن است دچار این مسئله شوند. برای درمان لکنت زبان از روش های گوناگون استفاده می شود. بهترین روش مراجعه به گفتار درمانی و روانشناس است. البته اگر لکنت زبان علت روانشناختی داشته باشد. به طور کلی مراقبت از سلامت روان افراد دارای لکنت زبان دارای اهمیت می باشد. زیرا این افراد از انجام فعالیت های اجتماعی و برقراری ارتباطات موثر ناتوان می باشند و تبعات این مسئله بر روحیه آنها تاثیر گذار است.

چرایی استفاده از شربت فلوکستین برای لکنت زبان موضوع این پاراگراف است. همانطور که پیشتر بیان شد علت های گوناگونی می تواند ایجاد کننده لکنت زبان باشد. اما یک مسئله مشترک در ارتباط با لکنت زبان وجود دارد و آن استرس و حالت وحشتی است که فرد در هنگام صحبت دارد. هر چقدر که فرد دارای لکنت زبان در شرایط سختتر محیطی قرار بگیرد اضطراب او بیشتر می شود. شربت فلوکستین با کاهش اضطراب افزایش احساسات مثبت و احساس آرامش، فرد را از استرس و وحشت دور نگه می دارد و باعث می شود تا فرد دچار لکنت زبان با آرامش بیشتر به بیان و ادا کلمات به صورت درست تمرکز کند. البته باز هم این نکته را تکرار می کنیم که به هیچ عنوان از هیچ دارویی به ویژه دارو های حوزه اعصاب و روان به صورت تجویز نشده استفاده نکنید.

دوزبانگی و لکنت با هم ارتباط مستقیم دارند؟

یک تحقیق در سال 2009 انجام شد. این تحقیق نشان داد که میزان تشخیص اضطراب در افرادی که دچار لکنت هستند تا 7 برابر بیشتر از افراد فاقد لکنت است. اضطراب اجتماعی در نیمی از بزرگسالان دچار لکنت نیز تشخیص داده شده است. کودکان و بزرگسالان بر اثر برخورد، دچار سرخوردگی و تحقیر می‎شوند. این تجربه منفی، آن‎ها را از محیط اجتماعی دور می‎کند. دفعات بعد که با جمع دوستان، مدرسه یا محیط کار رو به رو ‎شوند ترس از تحقیر یا برخورد دیگران، باعث اضطرابشان می‎شود. این اضطراب مکررا با فرد، همراه است. در صورتی که این افراد در زمان خواندن متن و شعر لکنت ندارند.

در کودکان خردسال که دوزبانه یا یادگیرنده زبان دوم هستند ممکن است لکنت مشاهده شود. وقتی:این کودک واژگان هردو زبان را در یک جمله مخلوط کند.

این یک پروسه طبیعی است. زمانی که کودک سعی می کند مهارت هایش را در زبان ضعیف تر افزایش دهد، ممکن است این موضوع باعث افزایش موقتی ناروانی کودک  شود.

کودک در یافتن کلمه صحیح برای بیان ایده های خود مشکل دارد که درنتیجه  باعث ناروانی طبیعی گفتار می شود.

کودک در استفاده از جملات پیچیده دستوری در یک یا هردو زبان درمقایسه با دیگر کودکان در همان سن مشکل دارد

. هم چنین کودک ممکن است اشتباهات دستوری انجام دهد.

رشد مهارت در هردو زبان ممکن است تدریجی باشد بنابراین رشد ممکن است بین دوزبان متغیر باشد.