دگردیسی شاعرانه و دلنشین شخصیت‌های اساطیری و شاهنامه‌ای در آثار بهرام بیضایی

یک هنرمند خوب تاریخ می‌داند ولی تاریخ‌نگار نیست، با اسطوره‌ها آشناست ولی اسطوره‌نگار نیست. او ویژگی‌های شخصیت‌های تاریخی و اسطوره‌ای را در منابع مختلف و روایت‌های دینی کهن و شاهنامه خوانده است و به یاد سپرده است ولی کار او نقل و انتقال مو به موی آن‌ها نیست. این‌ها در محدوده کاری تاریخ‌نویس یا پژوهشگر اساطیر است.

ضربان‌های گفت‌وگویی/ نگاهی به نمایشنامه‌ «خطر احتمال با پرندگان مهاجر» نوشته محمد نورالدینی

گرفتار در جهان کمدیِ سیاه/ به بهانه انتشار نمایشنامه «جوزف ک» اقتباس تام باسدن از رمان «محاکمه»، شاهکار ادبی فرانتس کافکا

واکنش مسوولانه به واقعیت‌های زمانه‌/ درباره نمایشنامه «جامعه سالم» نوشته محمد اسکندری که طرح‌واره‌ای است برای سینما و تئاتر

نمایش دوگانگی هویت‌ها/ درباره نمایشنامه «اهمیت جدی بودن» اثر اسکار وایلد

محمد رحمانیان: نمایشنامه‌های مذهبی‌ مجالی برای طرح پرسش‌اند

محمد رحمانیان می‌گوید: هر یک از نمایشنامه‌ها برای من مجالی برای طرح پرسش است. سوال می‌کنم درباره آن چیزی که از کودکی به ما آموخته‌اند. سعی می‌کنم یکبار دیگر به این آموخته‌ها بنگرم و خود را در آزمون پرسش‌های مهم‌تری قرار دهم.

سرگشتگیِ بی‌انتهای بشرِ مصرف‌گرای بی‌مصرف/ نگاهی به نمایش «اودیسه ۲۰۲۰» نوشته امین طباطبایی و کارگردانی آرش دادگر

مخاطب اثر لوکاس نیث، سالن نمایش را با سوال ترک می‌کند نه جواب!

بهار توفیقی گفت: آنچه در آثار یک هنرمند مدرن حائز اهمیت است، این است که مخاطب سالن نمایش را با جواب ترک نکند بلکه با سوالاتی که در ذهنش درباره باورهای خود و انسان‌های دیگر به وجود آمده سالن را ترک کند. سوالاتی که تا مدت‌ها به آن فکر می‌کند.

تجربه سانتاگ از بیماری، در انتقال حس استیصال ناشی از آن موثر بود

مریم رفیعی گفت: سوزان سانتاگ خود سال‌ها از بیماری رنج می‌برد و قطعا در انتقال حس استیصال ناشی از بیماری شخصیت آلیس در نمایشنامه «آلیس در بستر»، بسیار موفق بوده است.

هزار توی ذهن بازیگر/ نقد و تحلیلی بر نمایش «ابر شلوارپوش» به کارگردانی علیرضا اخوان

فوتوریسم که از نظر لغوی نیز معنای آینده‌گرایی دارد، از دهه نخست قرن بیستم در ایتالیا و سپس در روسیه شکل گرفت. محورهای اصلی این مکتب ادبی عبارت بودند از: عصیانگری، روحیه انقلابی و تحول‌خواهی، جهان‌بینی آنارشیستی، نفی سنت‌های فرهنگی موجود، تلاش برای خلق هنری که راه به آینده ببرد، نفی ساختارهای زبانی موجود و درهم شکستن قالب‌های شعری مأنوس. گرایش مایاکوفسکی جوان به فوتوریسم، طبیعی و منطقی به نظر می‌رسید، چراکه انقلاب از ابتدای جوانی با وی همراه بود. او حتی نخستین شعرهایش را در گاهنامه‌ای ادبی به چاپ رساند تا آشکارا تفاوت خود را با شاعران وفادار به «سیلی به صورت سلیقه عام» نام قرن طلایی بیان کند.

(فقط) بازنمایی رنج‌ دیگری/ درباره بازنمایی مساله‌های خود و دیگری در نمایشنامه‌نویسی امروز ایران

بیضایی با توجه به فرهنگ‌ و نشانه‌های ایران باستان و ایران معاصر دست به نگارش آثار نمایشی می‌زند که این امر او را به ملی‌گرایی نزدیک می‌کند و به عنوان یکی از پرچم‌داران ایران‌دوستی در نظر گرفته می‌شود. مثلا در «آرش» به دنبال لحظه گمشده نمایش ایرانی است که در غوغای غرب‌محوری قرن بیستم و روی ‌آوردن ایرانیان به نمایش رسمی اروپایی به حاشیه رانده شد.

نمایشنامه «آلیس در بسترِ» سوزان سانتاگ منتشر شد

نمایشنامه «آلیس در بستر» نوشته سوزان سانتاگ با ترجمه مریم رفیعی توسط انتشارات روزبهان منتشر و راهی بازار نشر شد.

انتشار ترجمه‌ای‌ تازه از نمایشنامه «خروج ممنوع» سارتر

ترجمه‌ای تازه از نمایشنامه«خروج ممنوع» ژان ‌پل سارتر در نشر روزبهان منتشر شد.

رادی آموزگار/چگونه اکبر رادی به معلم نمایشنامه‌نویسی ایران تبدیل شد و شاگردان زیادی تربیت کرد

علی نصیریان کارگردان نمایش «افول» (۱۳۴۹) و بازیگر نمایش «تانگوی تخم‌مرغ داغ» (۱۳۹۳) درباره نمایشنامه می‌گوید: «آن متن درباره ملک و مالکیت و فئودال‌ها، خان‌ها و آدم‌هایی است که بر زندگی و سرنوشت انسان‌ها تسلط دارند. در آن زمان خیلی برد و گیرایی داشت و بعدها هم می‌تواند به عنوان تمثیل استفاده شود. ساختار اثر هم جذاب و گیرا بود. رادی در کنار سه، چهار نفر دیگر نمایشنامه‌نویسی ما را ساختند.»

مار بایجی‌اف کیست؟

مار بایجی‌اف، داستان نویس و نمایشنامه نویس معاصر قرقیزی است که در ایران اثری از او ترجمه و منتشر نشده است. او دارنده نشان «نویسنده برجسته قرقیزها» است.

گفت‌وگو با مترجم نمایشنامه «خروج ممنوع»؛‌ شخصیت‌ها در آثار سارتر چیزی را توضیح می‌دهند که او فکر می‌کند

بهرنگ اسماعیلیون ضمن بیان تشابه آثار کامو و سارتر، اشاره‌ای به شباهت نمایشنامه «در انتظار گدو» با «خروج ممنوع» کرد و گفت سارتر در قالب نمایشنامه و رمان‌، فلسفه اگزیستانسیالیسم را توضیح می‌دهد و از این رو نمایشنامه‌هایش جذابیت نمایشی ندارند؛ درواقع شخصیت‌های آثار سارتر به توضیح چیزهایی می‌پردازند که او فکر می‌کند.

برندگان جایزه پِن آمریکا مشخص شدند

مراسم جایزه پِن آمریکا برگزار و برندگان در بخش‌های مختلف معرفی شدند. در مراسم امسال جایزه پِن از تام استاپرد، نمایشنامه‌نویس معروف آمریکایی هم برای خدمات ارزنده‌اش به دنیای ادبیات تقدیر به عمل آمد.

یعنی ما دیگه «چی» نداریم؟!/ یادداشتی برای نمایش «حشره» به کارگردانی مهیار قزل سوفلو

نمایش «حشره» از آن اجراهایی است که نمی توان به راحتی قضاوتش کرد، شاید علتش این باشد که آنقدر معما برایت خلق می کند که در طول نمایش فرصت کافی برای حل کردن همه آنها نداری و تا ساعتها بعد از پایان نمایش هم دنبال پیدا کردن رازهایی هستی که از لابلای استعاره ها با خودت به بیرون سالن آورده ای.

شکست خوردی؟ اهمیتی ندارد؛ بهتر شکست بخور/ ۱۰ نکته خواندنی درباره حرفه و زندگی ساموئل بکت به مناسبت سالروز درگذشتش

بکت در طول سال‌های فعالیتش فقط یک فیلمنامه نوشت که کارگردانی آن را آلن اشنایدر بر عهده گرفت. در حقیقت فیلمنامه‌ این اثر را که با عنوان «فیلم» شناخته می‌شود، بارنی راسِت از انتشارات Gover به بکت سفارش داد و این نویسنده فیلمنامه‌اش را در طول چهار روز نوشت و طی سفرش به نیویورک در ژولای ۱۹۶۴ این اثر فیلمبرداری شد.

کوروش سلیمانی: تجربه‌ای سخت در «سکوت سفید»/ به جای خشونت آرامش ترویج کنیم

کوروش سلیمانی کارگردان «سکوت سفید» درباره دلایل انتخاب این اثر نمایشی و مسائل جانبی که موجب متضرر شدن گروه نمایش شده است، توضیحاتی ارائه داد.

یادداشتی درباره نمایش لانچر ۵؛

برای رنج هایی که در لابه لای پوشه ها بایگانی می شوند...

این اثر، تنها یک تئاتر نیست؛ یک غنیمت هم هست؛ در این سال هایی که بیشتر اجراها با سالن های نیمه خالی به روی صحنه می روند و بلیت نمایش ها به زور طنزهای مبتذل و سوژه های زرد به فروش می رسند، نمایش هایی مثل لانچر ۵ نمی گذارند که تشکچه های خارج از ظرفیت، خاک بخورند و این چنین کورسوی امید را در دل دلبستگان به تئاتر اصیل، زنده نگاه می دارند.

پشت صحنه جنگ دوم خلیج فارس به روایت دیوید هیر

نمایشنامه «مصیبت هم پیش می‌آد» اثر دیوید هیر از ماجرای حمله آمریکا به عراق می‌گوید و داستان آن در پایتخت دو کشور آمریکا و انگلیس می‌گذرد و سیاست‌مدارهای این دو کشور مانند جورج بوش و تونی بلر شخصیت‌های این نمایشنامه را تشکیل می‌دهند.

سفر به جهان مردگان / نگاهی به نمایشنامه «فهرست» نوشته تادئوش روژه ویچ

این نمایشنامه، در واقع، رهبری هنرمندانه ارکستر مردگانی است، یک شکل و درهم‌آمیخته که هر نوع ویژگی هویتی و شخصیتی خود را از دست داده‌اند و چنان شیء‌انگاری شده‌اند که همچون ابزاری به کار تزیین و صحنه‌آرایی و ساختن شکل‌های هندسی و تزیینی گوناگون می‌آیند.

شکلک

نغمه ثمینی

در این متن تقابل آدم‌های معمولی در یک برهه تاریخی، هم بهانه‌ای می‌شود برای سرک کشیدن در حال و هوای امروز جامعه و هم دستاویزی برای دیدن گذشته‌ای که بظاهر از ما دور است، اما به همان نسبت نزدیک است.

نمایشنامه‌ «حمام» مایاکوفسکی ترجمه شد/ نقد بروکراسی در شوروی سابق

نمایشنامه‌ «حمام» نوشته‌ ولادیمیر ولادیمیروویچ مایاکوفسکی توسط مرضیه موسوی ترجمه شد و به زودی وارد بازار کتاب می‌شود.

امیر دژاکام: نمایشنامه‌ عاشورایی نداریم که بتوان به امروز جهان معرفی کرد

امیر دژاکام اظهار کرد: نمایشنامه‌هایی که به صورت آیینی و تعبدی واقعه عاشورا را ترسیم کنند نوشته شدند؛ ولی نمایشنامه‌های عقلانی که ما بتوانیم به جامعه فعلی جهان معاصر معرفی کنیم و به عنوان مثال بتواند به زبان انگلیسی یا فرانسه ترجمه شود نداریم.

ترجمه «.۹۳.۳۱.۳» چاپ شد/اثری دیگر از نمایشنامه‌نویس نروژی

نمایشنامه «.۹۳.۳۱.۳» نوشته لارش نورن با ترجمه‌ عاطفه پاکبازنیا توسط انتشارات افراز منتشر شد.

محمدچرم‌شیر: نسل جدید نمایشنامه‌نویسان در تعامل با گروه می‌نویسند

محمدچرم‌شیر گفت: نویسندگانی که در عین خلق درام به شکل اجرا و شیوه اجرا فکر می‌کنند، وارد فاز جدیدی از تعامل با گروه می‌شوند.