کل اخبار:6
-
۱۳۹۸-۰۷-۲۰ ۰۹:۲۳
نگاهی به شخصیت قدیسه ترزا و عرفان کاتولیکی او؛
شعف به شیوۀ تِــرزا آویلای
عرفانِ کاتولیکی( با دو نقطۀ عطف: در قرنِ دوازدهم با عرفانِ راین، سپس در پی شورای تِرنت و اصلاح‌ستیزی آن، با به‌ویژه تِـرزا دو آویلای اسپانیایی و دوستش جان صلیب) در حالتی امتناعی در درونِ کاتولیسم، جا خوش می‌کند: حاشیه‌ای که در تکاپوی مکاشفه قلب است. نوشتنِ تِـرزا از همین وضعیت متناقض‌نما سر بر می‌آورد، و البته کارش نیز به‌مثابۀ مؤسسِ فرقه کارمِل‌های پابرهنه استوار بر همین جایگاه متناقض نماست.
-
۱۳۹۸-۰۶-۱۲ ۱۱:۳۰
جمع آوری کتاب‌های داستان هری‌پاتر از کتابخانه مدرسه
رئیس این مدرسه کاتولیک تنسی می‌گوید مطالب و طلسم و جادوهای گفته شده در داستان‌های هری‌پاتر در واقعیت می‌تواند خطرناک باشد.
-
۱۳۹۸-۰۱-۲۰ ۱۱:۰۲
جورجیو آگامبن پرده از راز شر برمی‌دارد؛
چرا پاپ بندیکت شانزدهم واقعاً کناره‌گیری کرد
به نظر آگامبن، کلیسا کارکردی در طرح الهی برای رستگاری دارد، اما نه به‌عنوان نیروی ارگانیکِ خیر. بدین‌ترتیب چنین طرحی با این تز الهیاتی تاریخی و تشخیصی-زمانی جایگزین می‌شود که کلیسا همواره و هم‌زمان «هم کلیسای مسیح و هم کلیسای دجال» است. این تفاوت و بدین‌ترتیب «راز شر» (برحسب این تفسیر) نخست در «پایان زمان» یا به عبارت بهتر، در جریان «زمانِ پایان» رفع می‌شود.
-
۱۳۹۷-۰۷-۲۲ ۱۱:۲۹
نظریه‌پردازان انگلیسی نظریۀ حاکمیت تا پیش از هابز (۱)؛
تبارشناسی حاکمیت دولت*
از نظر هنری پارکر، مسئلۀ اساسی این است که چگونه اقتدار سیاسی بین تاج‌وتخت و دولت تنظیم می‌شود. پاسخ منفی وی این است که یحتمل حاکمیت نمی‌تواند آن‌گونه‌ای که طرفداران سلطنت مجادله می‌کنند، به‌عهدۀ پادشاه در مقام رأس دولت باشد. پادشاهان شاید بزرگ‌تر از افراد و بزرگ‌تر از اعضای پیکرۀ سیاسی باشند، اما کمتر از همه با قدرت و جایگاهی کمتر از کلیت مردم در مقام یک کل هستند.
-
۱۳۹۶-۰۲-۰۲ ۱۵:۲۰
ویکتور هوگو؛ از کاتولیکی دوآتشه تا لیبرالیستی بزرگ
دومین روز از همایش سعدی و ویکتور هوگو با حضور چند تن از ادیبان و کارشناسان ادبی، روز چهارشنبه (۳۰ فروردین) در شهر کتاب بهشتی برگزار شد.
-
۱۳۹۴-۰۷-۳۰ ۰۸:۵۲
جورجیو آگامبن پرده از راز شر برمی‌دارد؛
چرا پاپ بندیکت شانزدهم واقعاً کناره‌گیری کرد
به نظر آگامبن، کلیسا کارکردی در طرح الهی برای رستگاری دارد، اما نه به‌عنوان نیروی ارگانیکِ خیر. بدین‌ترتیب چنین طرحی با این تز الهیاتی تاریخی و تشخیصی-زمانی جایگزین می‌شود که کلیسا همواره و هم‌زمان «هم کلیسای مسیح و هم کلیسای دجال» است. این تفاوت و بدین‌ترتیب «راز شر» (برحسب این تفسیر) نخست در «پایان زمان» یا به عبارت بهتر، در جریان «زمانِ پایان» رفع می‌شود.