به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایسنا؛ مراسم پایانی ششمین دوره جشنواره سراسری داستان کوتاه دفاع مقدس (جایزه ادبی یوسف) امروز با حضور سیدعباس صالحی - معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی - و با تجلیل از خانواده‌های شهید احمدی روشن و مرحوم امیرحسین فردی در مرکز فرهنگی اسوه برگزار شد.

حسن رحیم‌پور ازغدی در این مراسم در سخنانی گفت: صادق هدایت پدر داستان کوتاه فارسی است و از جنبه فنی بخصوص با توجه به این‌که او آغازکننده بوده به او احترام می‌گذاریم، اما ببینید او چه می‌نویسد و از چه می‌نویسد. وقتی آثار صادق هدایت را می‌خوانی به لحاظ فن روایت خوشت می‌آید، اما به لحاظ شخصیت نویسنده می‌خواهید بالا بیاورید. او یک بیمار روانی است. من دلم برایش می‌سوزد. خیلی دلم می‌خواست او را از نزدیک می‌دیدم و با او حرف می‌زدم.

او در ادامه افزود: صادق هدایت خوب داستان کوتاه می‌نویسد، اما توجه کنید که او چگونه به عالم نگاه می‌کند. هدایت بلد است چطور بنویسد، اما بلد نیست از چه بنویسد. او به عنوان یک نویسنده جمله‌های قشنگی دارد، اما به عنوان یک انسان شخصیت بیماری دارد.

رحیم‌پور ازغدی سپس با خواندن بخش‌هایی از آثار هدایت خطاب به او گفت: تو خودت نمی‌دانی چرا زنده‌ای. می‌خواهی به بقیه چه پیامی بدهی، به‌جز پیام نفرت و بیزاری از زندگی و خودکشی؟ می‌توان در برابر تکنیک، هنر، ادبیات و قدرت خلاقیت صادق هدایت سر تعظیم فرودآورد. او زیبا بحث می‌کند و تکنیک زیبایی دارد، اما چه چیزی دارد که به ما بگوید؟ در مقابل، بچه مسلمان‌هایی هم هستند که آدم‌های خوب و درستی محسوب می‌شوند، ولی نوشته‌های‌شان مثل انشای دبستانی‌هاست و می‌گویند دیگران لقمه حرام خورده‌اند و کلام من در آن‌ها اثر ندارد، به همین دلیل هنر اسلامی را نمی‌بینند.

در بخش دیگری از این مراسم محمدرضا سرشار در سخنان کوتاهی اظهار کرد: آقای رحیم‌پور ازغدی مطالب خوبی بیان کردند، اما مسائلی درباره صادق هدایت مطرح کردند که من باید درباره آن‌ها توضیح بدهم. اول این‌که صادق هدایت پدر داستان کوتاه فارسی نبود و این یک غلط مصطلح است. نکته دیگر این‌که هدایت خیلی هم نویسنده خوبی نبود. او نویسنده بدی نیست، اما حتا در زمانه خودش هم بهترین نبوده است.

سرشار همچنین خطاب به برگزارکنندگان جایزه یوسف گفت: ادبیات مقاومت باید پایش را از مرزهای ایران فراتر بگذارد. الآن در لبنان ادبیات مقاومت شکل گرفته و نویسندگان آن‌ها در ایران شکل گرفته‌اند. در بحرین مقاومت شکل گرفته و به‌زودی ادبیات آن هم به‌وجود می‌آید، اما کسی به این‌ها جایزه نمی‌دهد و برای‌شان کف نمی‌زند. اگر ایران پیشگام نشود و مرزهای جغرافیایی را به مرزهای عقیدتی گسترش ندهد این‌ها مظلوم خواهند ماند. ما باید مرزهای این جایزه را گسترش دهیم و عقیدتی کنیم و نویسندگان آن‌ها را مورد تقدیر قرار دهیم.