به گزارش «فرهنگ امروز»؛ به نقل از بانی فیلم؛ این فیلم محصول 1365 بوده و به عنوان نخستین تجربه بلند سینمایی پوران درخشنده محسوب می شود. داستان فیلم در مورد نوجوانی ناشنوا و لال به نام ناصر است که قادر به ایجاد رابطه با اطرافیان خود نیست.

پدر و خواهر ناصر به او بی توجه اند و دل سوزاندن مادر به حال او بی فایده است. ناصر تحت فشار اطرافیان و خانواده از همه کس و همه چیز دلزده است، اما پس از آن که معلمش او را در عدم برقراری رابطه با اطرافیان مقصر می داند، به خود می آید.

این اثر اولین فیلمی است که به کارگردانی پوران درخشنده در محفل دانشگاهی اسپانیا به پرده نمایش می رود.در ادامه میزگردی با حضور اساتید دانشگاه و کارشناسان سینمایی برگزار شد.

فرشاد زاهدی کارشناس سینمای ایران و استاد دانشگاه کارلوس ترسرو (CarlosIII)، آلخاندرا ولکوبرو کارشناس سینما و استاد دانشگاه کارلوس ترسرو(CarlosIII) ، بئاتریس مارتینز کارشناس کودکان استثنایی از بنیاد CERMI و اوا روئیس از فدراسیون ناشنوایان (FIAPAS) در این میزگرد حضورداشتند.

این برنامه با حمایت رایزنی فرهنگی با هدف معرفی کارگردانان زن موفق ایرانی به جامعه اسپانیا نمایش داده شد.بئاتریس مارتینز ، در نقد این فیلم گفت :فیلم رابطه، واقعیت افراد معلول را از نظر جهان پزشکی نشان می دهد .

وی ادامه داد :در بسیاری از کشورها ، مساله معلولیت به عنوان یک ترحم دیده می شود و همانطوری که در فیلم می بینیم ، خانواده و دوستان ناصر ، وی را در گروه خود جای نمی دهند و ناصر در مدرسه ای درس می خواند که همه کر و لال هستند و هیچ موقعیتی در مدرسه وجود ندارد که وی با هم کلاسی های غیر معلول درس بخواند .

مارتینز افزود :در حالی که مادر ، نسبت به ناصر ترحم و دلسوزی دارد ، معلم وی جدی است و با قاطعیت به او می فهماند که همانطوری که حق و حقوق دارد ، وظیفه نیز دارد .

این کارشناس کودکان استثنایی اضافه کرد :بسیار جالب است که فیلمهایی در مورد معلولیت وجود داشته باشد .افراد معلول ، موانع بیشتری نسبت به افراد سالم دارند اما آنها می توانند ، مشکلاتشان را رفع کنند.

فرشاد زاهدی نیز گفت: ما عادت داریم که از کسی که با ما فرق دارد ، اجتناب و دوری کنیم زیرا از آنچه که نمی شناسیم ، ترس داریم .

آلخاندرا ولکوبرو نیز در این نشست گفت :سینما می تواند به مردم بیاموزد و آنها را توجیه کند اما همیشه این امر اتفاق نمی افتد .وی با مروری بر تاریخ سینما اشاره کرد :معمولاً در سینما ، افراد معلول را به دو شکل نشان می دهند که یا فردی بسیار خوب شبیه ˈفارست گامپˈ یا فردی شبیه ˈمرد فیل نما ˈ در فیلم ˈدوید لینچˈ هستند .

ولکوبرو خاطرنشان کرد :ما مباحث معلولیت را بیشتر در فیلم های مستند می بینیم و فیلمهای سینمایی بسیاری وجود ندارند که از معلولیت صحبت کنند .