به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ 20 سال از آغاز گودبرداری در باغ - عمارت «عینالدوله» که امروز حریم درجه یک این بنای تاریخی است، با هدف ساخت یک مجتمع مسکونی میگذرد، اقدامی که مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران آن را اشتباه میداند، با این وجود میگوید که این اداره اهرم اجرایی برای جلوگیری از ادامهی آن را ندارد.
«رجبعلی خسروآبادی» گودبرداری در حریم عمارت «عینالدوله» را یک کار اشتباه میداند و حتی تاکید میکند براساس سوابق تاریخی، این اشتباه قبل از ثبت ملی عمارت تاریخی «عینالدوله» رخ داده است. اشتباهی که دارد به تاریخ میپیوندد.
او که در جمع خبرنگاران از این اشتباه تاریخی سخن میگفت، مشکل عمدهای که باعث تخریب بناهای تاریخی در سطح شهرها میشود را توسعهی شهرها در حوزهی نگاه شهری دانست و این پرسش را مطرح کرد که چرا توسعهی شهرها نامتناسب انجام میشود؟
مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران افزود: فکر میکنم یک نامتناسب سازی باعث بروز این اتفاق شده است، چون توجه نکردهاند که این میتواند به عنوان گوهری در محله و به صورت معنادار باقی بماند، حال این که بخواهند از ساختوساز پول دربیاورند، میتوانند در نقاط دیگر تهران مانند بیابان هنر خود را نشان دهند، چرا باید هنرشان را حتما در کنار آثار تاریخی نمایش دهند؟
بر اساس اطلاعاتی که در پروانه ساختمان این بنای تاریخی آمده است، مالکِ زمین قرار گرفته در ضلع جنوبی عمارت تاریخی «عینالدوله»، شهرداری تهران است.
به نظرمیرسد کسانی که از این دستگاه دولتی درگیر پروژهی ساختوساز در کنار «عینالدوله» هستند، از قوانین و ضوابط میراث فرهنگی اطلاعی ندارند و نمیدانند که این دستگاه دولتی باید قوانین و مقررات را در انجام هراقدامی در راس کارهایش قرار دهد.
اما نکته جالب توجه در علاقه و انگیزهای است که همسایگان عمارت تاریخی «عینالدوله» در حفظ این بنای تاریخی دارند، اما شهرداری به عنوان نهادی که معمولا از توجه و حفاظت از بناهای تاریخی دم میزند علاقهای نشان نمیدهد!
با این وجود خسروآبادی معتقد است، شهرداری برای این مکان تاریخی مانند بسیاری از مکانهای دیگر میتواند تهاتر کند.
مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران اظهار کرد، کسی که 16 هزار میلیارد تومان درآمد دارد، تغییر چند میلیارد تومان از این 16 هزار میلیارد، چیز زیادی نیست. ما اگر میخواهیم شهر را اداره کنیم، آنهایی که باید این کار را برعهده بگیرند که ادعای داشتن مدیریت شهری را دارند. من نمیتوانم این ادعا را داشته باشم و 16 هزار میلیارد تومان از این جمعیت میلیونی در تهران درآمد داشته باشم، اما زمان هزینه کردن برای آنها خست به خرج دهم. این معنادار نیست.
خسروآبادی افزود: در شیوههای کارکردی مانند بخشینگری، طبیعی است که هرکس به صورت بخشی خود را نگاه کند. نباید توقع داشته باشند که ما به عنوان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، ببینیم شهرداری چگونه درآمد کسب میکند؟ طبیعتا به دنبال آن میرویم که چگونه کار خود را حفظ کنیم و شهرداری هم حتما دنبال آن میرود که چگونه درآمد کسب کند؟ کما این که در 20 سال گذشته شهرداری درآمد خود را از چند صد میلیون تومان، به چند صد هزار میلیون تومان رسانده است. چه گونه این اتفاق افتاده است؟ اگر شهر تهران با این کیفیت و قدمت و به عنوان پایتخت نبود؛ امکان به دست آوردن این درآمد وجود داشت؟
وی با تاکید بر لزوم انجام متناسبسازی اقدامات شهرداری گفت: اینگونه اتفاق به این دلیل رخ میدهد، چون نگاه نیست! اصل قضیه مردم است، اگر ما برای رضایت مردم کار میکنیم، رضایت مردم فقط در ساختوساز نیست، رضایت مردم در شانیات آنهاست. اگر شان مردم را در حوزههای اجتماعی و فرهنگی نگه نداریم، اگر با آثاری که مطلوب آنهاست به صورت غیرمتعارف برخورد کنیم، طبیعتا در نوع نگاهشان بعدها تاثیر منفی میگذارد. معتقدم یک نوع آیندهنگری میخواهد تا به حرف و خواستهی مردم توجه کنیم.
خسروآبادی که پیش از این از نامهنگاری مسعود سلطانیفر، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شهرداری در این زمینه خبر داده بود، اظهارکرد: نامهی رئیس سازمان را برای شهرداری منطقه چهار فرستادهاند، اما شهرداری به نامهای که سازمان میراث فرهنگی چند سال پیش موافقت خود را با این قضیه اعلام کرده، استناد کرده است.
وی همچنین از تشکیل شدن دادگاه تخلفات اداری مدیران گذشتهی میراث فرهنگی که با این اقدام موافقت کردهاند، خبر داد و گفت: برخی از آنها محکوم، برخی بازخرید، برخی بازنشسته و برخی حکم انفصال از خدمت گرفتهاند.
او در پاسخ به این پرسش که اگر معتقدید شهرداری در گذشته اشتباه کرده است، از سوی دیگر حدود یک ماه گذشته اقدام کارگران شهرداری را درآوردن میلگردها از دل زمین دانسته بودید، پس چرا با وجود درآوردن کامل میلگردها این اشتباه هنوز ادامه دارد و جلوی آن گرفته نمیشود؟ گفت: میراث فرهنگی یک خرده اختیاراتی دارد. جنگ که نیست بخواهیم جنگ راه بیندازیم! یک قاعده دارد، آنها بخش خود را میگویند من نیز بخش خود را میگویم. ما اهرمهای اجرائی خود را داریم. ما به بالاترین مقام خود نامه نوشتیم، همچنین این قضیه در شورای شهر تهران پیگیری میشود.
خسروآبادی افزود: گاهی اوقات شهرداری روی موارد اشتباه شده استناد میکند، باید به این نکته توجه کرد که طرف برای اشتباه خود در لحظه نمیتواند با یک اراده آن را برطرف کند. صرف نامه نیست، آن هم یک حدی دارد. سازمان بازرسی کل کشور نیز از ما خواسته بود. ما هم از شهرداری شکایت کردهایم و منتظر جواب دادگاه هستیم.
مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران در پاسخ به این پرسش که چرا شهرداری زمانی که کاری مطابق قوانیناش نباشد، حتی با اهرم زور از ادامهی آن اقدام جلوگیری میکند، اما میراث فرهنگی نمیتواند این کار را انجام دهد؟ گفت: چون شهرداری ابزارش را دارد و ما نداریم. ابزار شهرداری اجرائیات و اختیارات آن است. میراث فرهنگی ضابط قانونی نیست. ضابط قانون نیروی انتظامی است و قضاوت آن با دادگاه است. ما پیگیری میکنیم. درحال حاضر نیز ادارهی حقوقی استان تهران پیشنویس شکایت را تهیه کرده است.
نظر شما