فرهنگ امروز/ سید محمد ناظم زاده: ابوعبدالله محمد بن محمد بن النعمان ملقب به "شیخ مفید" و معروف به "ابن معلم" یکی از اکابر فقها و متکلمین شیعه در سده چهارم و پنجم هجری، در یازدهم ذیقعده و در سالروز میلاد حضرت ‏ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع) در سال ۳۳۶ قمری، تقریبا هفت سال پس از غیبت کبری، در منطقه سویقه از توابع عکبری در شمال بغداد  دیده به جهان گشود و پس از صرف بیش از هفتاد سال از عمر با برکت خود در راه تبیین مباحث اسلامی، سرانجام در سوم رمضان المبارک سال ۴۱۳ وفات کرد. و بعد از اینکه سید مرتضی(ره) بر جسد مطهرش نماز گذارد در خانه اش به خاک سپرده شد و بعد از چند سال پیکر پاکش را کنار مرقد حضرت امام موسی کاظم(ع) انتقال دادند.شیخ مفید(ره) در رشته های مختلف تلاش فراوان به خرج داد و نزدیک به دویست اثر که می توان گفت دائره المعارفی از تشیع را در خود دارند، تالیف کرد. نجاشی که یکی از شاگردان بزرگ مکتب اوست، یکصد و هفتاد جلد کتاب از تالیفات شیخ را ذکر کرده است و به طور کلی آثار وی را در سه دسته فقه، علوم قرآنی و علم کلام و عقاید طبقه بندی کرده است. از جمله کتابهای مهم ایشان عبارت است از: المقنعه ( یک دوره کامل فقه)، الاعلام (شرح احکام مورد اتفاق شیعه)، المسائل الصاغیه(رد اتهامات بر شیعه)، امالی(حاوی احادیثی از معصومین در دویست مبحث)، ارشاد(تاریخ ائمه)، افصاح (فلسفه امامت و رهبری)، نکت الاعتقادیه (اصول دین)، اصول فقه، عیون، محاسن و... .این نوشتار بر آن است که دیدگاه بزرگان و دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان راجع به شیخ مفید(ره) را مورد بررسی قرار داده تا خوانندگان نیز به عظمت علمی و معنوی آن عالم عامل پی ببرند.

دانشمندان شیعه و شیخ مفیدشیخ‌ طوسی‌ دررجال خود می‏نویسد: " محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌، دانشمندی‌ بزرگ‌ و موثق‌ است‌." و همچنین در کتاب فهرست اینگونه می‏گوید: "محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌ ابوعبدالله‌ مفید معروف‌ به‌ "ابن‌ معلم" از متکلمان‌ طایفه‌ امامیه‌ است‌. در زمان‌ او ریاست‌ علمی‌ و دینی‌ شیعه‌ به‌ وی‌ منتهی‌ گشت‌. در علم‌ فقه‌ و کلام‌ بر هر کس‌ مقدم‌، فکرش‌ عالی‌، ذهنش‌ دقیق‌، و دانشمندی‌ حاضرجواب‌ بود. نزدیک‌ به‌ دویست‌ جلد کتاب‌ بزرگ‌ و کوچک‌ دارد و فهرست‌ کتابهایش‌ مشهور است‌."نجاشی‌ شاگرد نامی‌ دیگرش‌ در رجال خود پس‌ از ذکر نام‌ و نسب‌ او تا «یعرب‌ بن‌ قحطان‌» جد نژاد عرب‌ می‌نویسد: "استاد ما رضی‌الله‌ عنه‌ است‌. جایگاه‌ والای‌ او در فقه‌ و کلام‌ و روایت‌ و وثاقت‌ و دانش‌ مشهورتر از آنست‌ که‌ وصف‌ شود."ابن‌ شهر آشوب‌ از وی‌ چنین‌ یاد می‌کند: "شیخ‌ مفید، ابوعبداله‌ محمد بن‌ نعمان‌ حارثی‌ بغدادی‌ عکبری‌... شاگرد ابوجعفر ابن‌ قولویه‌، و ابوالقاسم‌ علی‌ بن‌ محمد رفاء، و علی‌ بن‌ ابی‌الجیش‌ بلخی‌ بود. حضرت‌ صاحب‌الزمان‌ او را مقلب‌ به‌ "شیخ‌ مفید" نمود."علامه‌ حلی‌ نیز اینگونه می‌نویسد: "محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌ مکنّی‌ به‌ "ابوعبدالله" و ملقب‌ به‌ "مفید" است‌. مفید معروف‌ به‌ "ابن‌المعلم" بود و از بزرگترین‌ مشایخ‌ شیعه‌ و رئیس‌ و استاد آنهاست‌. کلیه‌ دانشمندان‌ ما که‌ بعد از وی‌ آمده‌اند از دانش‌ او استفاده‌ نموده‌اند. فضل‌ و دانش‌ او در فقه‌ و کلام‌ و حدیث‌ مشهورتر از آن‌ است‌ که‌ به‌ وصف‌ آید. او موثق‌ترین‌ و داناترین‌ علمای‌ عصر خود بود. ریاست‌ علمی‌ و دینی‌ طایفه‌ شیعه‌ امامیه‌ در زمان‌ او به‌ وی‌ منتهی‌ گشت‌."شهید قاضی‌ نورالله‌ شوشتری‌ در کتاب‌ فارسی‌ خود "مجالس‌المومنین‌" سخن‌ مفصل‌ خود پیرامون‌ شخصیت‌ او را بدین‌گونه‌ آغاز می‌کند: "... افادت‌ پناهی‌ که‌ عقل‌ مستفاد از قوت‌ قدسیه‌ او مستفید، و فکر فلک‌پیمای‌ او با ملا اعلی‌ در گفت‌وشنید بود. مجتهدی‌ قدسی‌ضمیر، و متکلمی‌ نحریر، شاهبازی‌ تیزآهنگ‌، و بدیهه‌پردازی‌ فیروزچنگ‌، اشاعره‌ از سطوت‌ مناظره‌ او در کنج‌ اعتدال‌، و حال‌ ارباب‌ اعتزال‌ از دهشت‌ مباحثه‌ او مانند."علامه بحر العلوم نیز می گوید: "«محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌ ابوعبدالله‌ مفید، استاد استادان‌ بزرگ‌ و رئیس‌ روسای‌ ملت‌ اسلام‌، گشاینده‌ درهای‌ تحقیق‌ با اقامه‌ دلیل‌ و برهان‌ با بیان‌ روشن‌ خویش‌، سرکوبگر فرقه‌های‌ گمراه‌، دانشمندی‌ که‌ تمامی‌ جهات‌ فضل‌ و دانش‌ در وی‌ گرد آمده‌ و ریاست‌ علمی‌ و دینی‌ به‌ او منتهی‌ گشته‌ بود."خلاصه کلیه‌ دانشمندان‌ بر مقام‌ عالی‌ وی‌ در دانش‌ و فضل‌ و فقه‌ و عدالت‌ و وثاقت‌ و جلالت‌ قدرش‌ اتفاق‌نظر دارند. او دارای‌ خوبیها و فضایل‌ فراوان از جمله تیزبینی، هوش‌، حاضرجوابی و توثیق بوده است.دانشمندان اهل سنت و شیخ مفیدابن‌ ندیم‌ که‌ از معاصران‌ شیخ‌ مفید بوده‌ و مانند او در بغداد میزیسته‌ در فهرست‌ خود نوشته‌ است‌: "ابن‌ المعلم‌، ابوعبدالله ریاست‌ متکلمین‌ شیعه‌ در عصر ما به‌ وی‌ رسیده‌ است‌. او در علم‌ کلام‌ (عقاید و مذاهب‌) به‌ روش‌ مذهب‌ شیعه‌ بر همه‌ کس‌ پیشی‌ دارد. دانشمندی‌ باهوش‌ و بافر است‌. من‌ او را دیده‌ام‌، دانشمندی‌ عالیقدر است‌... ."در جای‌ دیگر می‌نویسد: "ابوعبدالله‌ محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌، ریاست‌ وی‌ بر اصحاب‌ خود از شیعه‌ امامیه‌ در فقه‌ و کلام‌ و آثار، در زمان‌ ما به‌ وی‌ منتهی‌ گشته‌ است‌. ولادت‌ او در سال‌ ۳۳۸ هجری‌ روی‌ داده‌ است‌."ابن‌ جوزی‌ دانشمند مشهور که‌ او نیز هم‌عصر شیخ‌ مفید بوده‌ در وقایع‌ سال‌ ۴۱۳ قمری می‌نویسد: "محمد بن‌ محمد بن‌ نعمان‌ ابوعبدالله‌ معروف‌ به‌ ابن‌ معلم‌، پیشوای‌ شیعه‌ امامیه‌ و دانشمند آنها بود، و کتابها بر اساس‌ مذهب‌ آنان‌ تصنیف‌ کرده‌ است‌. سیدمرتضی‌ از جمله‌ شاگردان‌ اوست‌. ابن‌ معلم‌ مجلس‌ مناظره‌ای‌ در خانه‌اش‌ منعقد ساخته‌ بود که‌ در آن‌ عموم‌ دانشمندان‌ گرد می‌آمدند، او در نزد امرای‌ اطراف‌ که‌ متمایل‌ به‌ مذهب‌ وی‌ بودند، مقامی‌ عالی‌ داشت‌. در ماه‌ رمضان‌ این سال‌ وفات‌ یافت‌. سیدمرتضی‌ او را مرثیه‌ گفت‌."شیخ‌ عبدالله‌ یافعی‌ در "مرآت‌الجنان‌" ضمن‌ وقایع‌ سال‌ ۴۱۳ و دانشمندانی‌ که‌ در آن‌ سال‌ درگذشته‌اند می‌نویسد: "در این‌ سال‌ وفات‌ یافت‌ دانشمند شیعه‌ و پیشوای‌ رافضه‌ صاحب‌ تصانیف‌ بسیار، رئیس‌ آنها معروف‌ به‌ "مفید و ابن‌معلم‌" وی‌ در کلام‌ و فقه‌ و جدل‌ استاد فرزانه‌ بود. او در دولت‌ "آل‌ بویه‌" با طرفداران‌ هر مسلک‌ و عقیده‌ای‌ با جلالت‌ و عظمت‌ مناظره‌ می‌کرد."ابن‌ ابی‌طی‌ می‌گوید: "وی‌ از مستمندان‌ دستگیری‌ بسیار می‌کرد، فروتنی‌ و خشوع‌ وی‌ زیاد، و نماز و روزه‌اش‌ فراوان‌، و لباسش‌ زبر بود. گاهی‌ عضدالدوله نیز شیخ‌ مفید را زیارت‌ می‌کرد. مفید شیخی‌ متوسط ‌القامه‌، لاغر اندام‌ و گندم‌گون‌ بود. هفتاد و شش‌ سال‌ زندگی‌ کرد. بیش‌ از دویست‌ کتاب‌ تصنیف‌ کرده‌ است‌. ماجرای‌ جنازه‌ او مشهور است‌. زیرا هشتاد هزار نفر از رافضیان‌ و شیعیان‌ او را تشییع‌ کردند. خدا اهل‌ تسنن‌ را از شرّ او آسوده‌ گردانید! وفات‌ او در ماه‌ رمضان‌ اتفاق‌ افتاد."ابن‌ حجر عسقلانی نیز می نویسد: "دانشمند بزرگ‌ رافضه‌ (شیعه‌) ابوعبدالله‌ بن‌ معلم‌، صاحب‌ تصانیف‌ بدیع‌ است‌ که‌ دویست‌ کتاب‌ می‌باشد. او به‌ خاطر عضدالدوله‌ قدرتی‌ بزرگ‌ داشت‌. هشتاد هزار رافضی‌ (شیعه‌) جنازه‌ او را تشییع‌ کردند. در سال‌ ۴۱۳ وفات‌ یافت‌. خطیب‌ بغدادی‌ نوشته‌ است‌ "مفید" کتابهای‌ بسیاری‌ در گمراهی‌ شیعه‌! و دفاع‌ از اعتقاد آنها و نکوهش‌ از صحابه‌ و تابعین‌ و ائمه‌ دین‌ و مجتهدین‌ نوشته‌ است. او با کتابها و نظریاتش‌ بسیاری‌ را گمراه‌ ساخت‌! تا این‌ که‌ خداوند اهل‌ تسنن‌ را با مرگ‌ وی‌ آسوده‌ گردانید." سپس‌ ابن‌ حجر می‌گوید: "مفید بسیار پارسا و فروتن‌ و پاسدار علم‌ بود. گروهی‌ از دانشمندان‌ از محضرش‌ برخاستند، و در بزرگداشت‌ مکتب‌ تشیع‌ جایگاهی‌ عالی‌ یافت‌، تا جایی‌ که‌ گفته‌اند او بر هر دانشمند بلندقدری‌ منت‌ دارد. پدرش‌ در "واسط‌" معلم‌ بود، و مفید در آنجا متولد گردید. بعضی‌ هم‌ گفته‌اند در "عکبرا" متولد شده‌ است‌." می گویند عضدالدوله‌ برای‌ ملاقات‌ او به‌ خانه‌اش‌ می‌رفت‌ و هرگاه‌ بیمار می‌شد به‌ عیادتش‌ می‌شتافت‌. شریف‌ ابویعلی‌ جعفری‌ داماد مفید گفته‌ است‌: "مفید جز اندکی‌ از شب‌ را نمی‌خوابید. سپس‌ برمی‌خاست‌ و به‌ نماز می‌ایستاد، یا مطالعه‌ می‌کرد، یا مشغول‌ تلاوت‌ قرآن‌ می‌گشت‌."دانشمندان غیر مسلمان و شیخ مفیدبه طور اجمال نظریاتی که خاورشناسان درباره شیخ مفید ارائه کرده اند عبارت است از:۱ – شیخ مفید، بزرگترین رهبر شیعه در عصر خود بوده است؛

۲ – کلام و عقائد شیعه در عصر شیخ مفید تدوین و بیان شد؛

 – شیخ مفید، نماینده گرایش عقلی در مذهب شیعه اثنا عشری می باشد؛

۴ – شیخ مفید تحت تاثیر معتزله و مقابله با او بوده است؛

۵ – مفید، الهام بخش علمای شیعه پس از خود بوده است.در اینجا به چند نمونه از نقل قولهای دانشمندان غیر مسلمان درباره شیخ مفید(ره) اشاره ای خواهیم داشت:دائرة المعارف اسلاماین دائرة المعارف در شهر لیدن در هلند به چاپ رسیده و هدف عمده آن شناخت اسلام برای مقابله با خطر هجوم ترکهای مسلمان به اروپا بود. در این دائره المعارف آمده است:"مفید ابو عبد الله محمد بن محمد بن نعمان حارثی "ابن معلم" نیز خوانده می شود، یکی از علمای اثناعشریه در بغداد در زمان حکومت آل بویه در اواخر سال ۳۳۳ یا ۳۳۸ قمری متولد شد و نسب او به یک خاندان قرشی می رسید و چنانکه لقب دوم او نشان می دهد به خاطر دانش خود محترم بود لقب او نشانه آن است که وی استادی گردید که همه علمای قرون بعدی از او بهره مند گشتند او در مسائل سیاسی کمتر فعال بود ولی مولف برجسته ای به شمار می آمد. رساله او اغلب در پاسخ سوالاتی است که از موصل، جرجان، دینور، رقه، خوارزم و مصر به او رسیده است. مفید رساله هایی نیز بر رد جعفر بن حرب، ابن کلاب، کرابیسی، معتزله، زیدیه، پیروان حلاج، حنابله، جاحظ و عثمانیه نوشت. شمار تالیفات او تقریبا به دویست اثر می رسد. گذشته از آنها که در کتابخانه های اروپا نگهداری می شود، آثار مخطوطی نیز در کتابخانه های شیعه وجود دارد. در میان آنها رساله هایی در فقه و اصول مانند اجماع و فروع مثلا احکام ارث و حج و نیز در مفاهیم فلسفی مثل غیب گویی، صفت حادثیت و... وجود دارد. او بیشتربه مسائل تشیع می پرداخت و چنانکه عناوین برخی از کتابهای وی و تاثیرش بر مولفین بعدی نشان می دهد مسائل نبوت مانند مساله عاطفی "ایمان ابوطالب" برای شیعه، "امامت علی (ع) و برتری امامان بر فرشتگان" را مورد بررسی قرار داد. مفید طبعا به مسائل ویژه اثنا عشریه مانند غیبت امام، تحریم ذبیحه اهل کتاب نیر پرداخته است. او همچنین مناسک ویژه ای برای زائرا ن اماکن مقدسه شیعه نوشته است."آنا کیس لمبتوناین نویسنده انگلیسی مدتی در ایران بوده و در مسئولیتهای گوناگون از جمله وابسته مطبوعاتی سفارت انگلیس در ایران به کار مشغول بوده و یک بار نیز توسط محمدرضا شاه از ایران اخراج گشته است. ایشان در مطالعات ایران شناسی استاد و دارای تالیفاتی نیز می باشد.خانم لمبتون با سیری که در کتاب "اوائل المقالات" شیخ مفید داشته است، عقیده عصمت ائمه و لزوم آن و نیز اسامی ائمه تا امام دوازدهم و دیدگاه های مختلفی درباره امامت در زمان شیخ مفید را نقل می کند و سپس به بررسی نظریه لطف از دیدگاه شیعه و نیز نقش فقها در هدایت و اداره حکومتهای شیعی می پردازد. و خلاصه شیخ مفید را یکی از برجسته ترین فقها و متکلمان شیعه و در ردیف علمای طراز اول شیعه در قرن چهارم و پنجم می شناسد.مارتین مکدرموتاین نویسنده بریتانیایی در سال ۱۹۷۱ میلادی در آمریکا تحقیقات خود درباره نظریات کلامی شیخ مفید به پایان رسانده و در کتابی منتشر ساخته است که در زبان فارسی به نام "اندیشه های کلامی شیخ مفید"  ترجمه شده است.این نویسنده درباره شیخ مفید می نویسد: "شیخ مفید در زمان خود یکی از بزرگترین علمای شیعه دوازده امامی به شمار می رفت و مذهب معتزله با او تقابل داشت... و این درست واضح می کند که او با یکی از معتزلین به نام "عبد الجبار" که همزمان وی بوده است، اختلاف رای داشت، و مقام عالی شیخ مفید در علم کلام نزد شیعه بعد از مقارنت کردن با استاد خود ابن بابویه قمی و شاگردش سید مرتضی معلوم خواهد شد."بطرس البستانیاین نویسنده مسیحی لبنانی در کتاب دائرة المعارف خود می نویسد: "ابن المعلم، عبارت است از ابو عبدالله محمد بن نعمان بغدادی که او را شیخ مفید می نامند. در دولت آل بویه مقامی والا داشت و عضد الدوله برای دیدار او به خانه اش می آمد. وی هفتاد و شش سال زندگی کرد و نوشته های فراوانی دارد. او بسیار متواضع و اهل عبادت بود و به هنگام وفاتش حدود هشتاد هزار نفر از شیعیان او را تشییع کردند."دومینیک سوردلاین نویسنده طی مقاله ای تحقیقات خود را درباره شیخ مفید نوشته است. که این نوشتار یکی از بلندترین مقالات از نوع خود می باشد و در هشتاد صفحه به زبان فرانسه دیدگاه شیخ مفید درباره امامیه را مورد بررسی قرار داده است.منابع:دائرةالمعارف الاسلام.

کیهان اندیشه، شماره چهل و ششم.

معالم العلماء، ابن شهر آشوب، تهران، فردین.

مجالس المؤمنین، نورالله شوشتری، تهران، اسلامیه

- See more at: http://www.abp-photo.com/events/fa/CaseID/۹۹/ArticleID/-۱/۱۰۵۸#sthash.HZ۲TO۹TH.dpuf

منبع: مجمع جهانی اهل بیت؛