فرهنگ امروز/ زهرا چوپانکاره:
خرداد ماه سال ١٣٩٢، چند روز پیش از برگزاری انتخابات یازدهمین دوره ریاستجمهوری، حسن روحانی که در آن زمان یکی از کاندیداها به شمار میرفت در همایش تدبیر و امید خطاب به جمعیت هوادارانش گفت که عدهای هستند که نمیخواهند روند گذشته تغییر پیدا کند اما او میخواهد که به این رویه پایان دهد: «٢٤ خرداد روز سرنوشتسازی است. آیا میخواهید این روز حماسه افراطیون یا حماسه ملت ایران شود؟ پس هر یک از شما حداقل قول دهید ١٠ رای را بسازید.» او خطاب به جمعیت جوان حاضر در ورزشگاه شیرودی در مورد آشتی با نخبگان و بازگرداندن کرامت به دانشگاه و دانشجو سخن گفت. دانشجویان و دانشگاهیان یکی از مهمترین نقطههای تکیه کمپین انتخاباتی روحانی برای پیروزی در انتخابات بود، بازمانده توان فعالیتهای دانشجویی که در دولت نهم و دهم تحلیل رفته بود در پشت سر روحانی قرار گرفت تا شاید با رسیدن او به مسند ریاستجمهوری، کلید معروف، قفلی از کار فروبسته دانشگاهها بگشاید. شاید همین بود که با روی کار آمدن دولت یازدهم و با وجود فشارهایی که از سوی مجلس وقت بر سر تعیین وزیر علوم وجود داشت، نخستین تغییرات در دانشگاهها پدید آمد و نخستین نتایج روی کار آمدن دولتی تازه خود را به شکل تغییر روسای دانشگاهها و آغاز بازگشایی نهادها و انجمنهای دانشجویی نشان داد. چهرههایی مانند توفیقی، فرجیدانا و نجفی در کسوت سرپرست و وزیر به وزارت علوم آمدند، صحبت از بورسیههای غیرقانونی مطرح شد و هر خبری که از دانشگاه میرسید، بیشتر از پیش موید این بود که روحانی پای حرفهایش به دانشگاهیان ایستاده است. اما با تغییرات پیوسته در ریاست و مدیریتهای وزارت علوم و فرونشستن هیجانات اولیه و محتاطتر شدن عملکرد دولت در حوزه دانشگاه، زمان آن رسید تا دانشگاهیان همه وعدههای رییسجمهور را به یاد آورند و به مرور زمان ببینند که تا چه اندازه قرار است که این وعدهها جامه حقیقت به خود بپوشند.
حالا دیگر کسانی که میخواهند به میزان عملکرد دولت در حوزه دانشگاه نمرهای بدهند میتوانند با نگاهی به سه سال و نیم گذشته این کار را انجام دهند. دولت یازدهم در ماههای آخر کار خود قرار دارد و دانشگاهیان آمادهاند تا دولت حسن روحانی را بسنجند و میزان عملی شدن وعدههایش را محک بزنند. برای همین «اعتماد» به سراغ سه چهره دانشگاهی و سه فعال دانشجویی رفته است تا به عملکرد دولت در مورد عمل به وعدههای اساسی روحانی به دانشگاهیان امتیاز بدهند؛ غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه و معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات، سید احمد معتمدی رییس دانشگاه صنعتی امیرکبیر، رضا منصوری استاد دانشگاه و معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات، راستین عظیمی سخنگوی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، سهند بریانیاقدم دبیر انجمن اسلامی دانشگاه مازندران و امیرارسلان حر دبیر انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان در این نظرسنجی شرکت کردند و به دولت نمره دادند.
برچیده شدن فضای امنیتی، حذف عنوان
دانشجوی ستارهدار
یکی از وعدههای اصلی حسن روحانی به دانشگاهیان برچیده شدن فضای امنیتی از دانشگاهها بود و البته تاکیدش بر حمایت از دانشجویان فعال در دانشگاهها و حذف عنوانی به اسم «دانشجوی ستارهدار». روحانی در اردیبهشت سال ٩٢ گفت: «باید عنوان دانشجوی ستارهدار را کنار بگذاریم؛ دانشجو باید در فعالیت سیاسی و علمی آزاد باشد و خطوط قرمز اقدامات او مصالح و منافع ملی است.» حال با گذشت بیش از ٣ سال از آن زمان این وعده تا چه اندازه عملی شده است؟ دانشگاهیان در این حوزه چه نمرهای به عملکرد رییسجمهور میدهند؟
غلامرضا ظریفیان: پدیده دانشجوی ستارهدار، پدیده شومی بود که متاسفانه به حیثیت آموزش عالی آسیب زد. در دوره دولت یازدهم خوشبختانه پدیدهای با نام دانشجوی ستارهدار نداریم هرچند برخی روندهای گذشته از طریق مراجع خارج از دانشگاه دنبال میشود اما در دانشگاهها از دانشجویان دفاع میشود. در دولت آقای روحانی تلاش شد تا فضای امنیتی که در دانشگاه بود کاهش یابد. باوجود برجا ماندن رویههای دولت قبل، اراده و تلاشی حاکم شد که اگر هنوز در جایی این روش ادامه دارد جلوی آن گرفته شود و از این نظر میتوان نمره مثبتی به آقای روحانی داد؛ کاهش فضای امنیتی در دانشگاهها و کم شدن این نوع نگرش در این فضا قابل دفاع است و میتوان گفت که نمره ایشان در این حوزه «متوسط» بوده است.
احمد معتمدی: تا جایی که میدانم این وعده رییسجمهور محقق شده است. دانشگاه امیرکبیر یک دانشگاه سیاسی است و دانشجویانش بیشترین فعالیت را دارند اما در دوره جدید حتی یک نفر هم به کمیته انضباطی ارجاع داده نشده است. در دولت یازدهم این فرصت فراهم شد تا همه دانشجویان با هر تفکری در قالب انجمنها و نهادهای دانشجویی فعالیت داشته باشند. حالا که هنوز یک ماه هم از آغاز سال تحصیلی نگذشته، فعالیتهای مختلف دانشجویی انجام میشود و اگر موارد تخلفی هم بوده سعی کردهایم به گونهای با دانشجویان برخورد کنیم که نیازی به فرستادن آنها به کمیته انضباطی نباشد، در واقع روندی که قبلا از اخطار شروع میشد و بعد کمیته انضباطی و حتی محرومیت از تحصیل را به دنبال داشت، برچیده شده. من در این حوزه امتیاز «خوب» به دولت میدهم.
رضا منصوری: برای برچیده شدن فضای امنیتی از دانشگاهها دولت روحانی کار خودش را انجام داد و تا حدی هم موفق بود. فضای امنیتی نسبت به قبل بسیار کاهش یافت و از این جهت باید خوشحال و ممنون باشیم اما موضوع دانشجویان ستارهدار به صورت کامل حل نشده و برای همین نمره «متوسط» به آقای روحانی میدهم.
راستین عظیمی: فضای امنیتی همچنان در دانشگاهها وجود دارد و دانشجویان ستارهدار هم همچنان وجود دارند و با مشکلات عدیدهای مواجه میشوند. دانشجویانی هستند که در زمان دولت احمدینژاد ستارهدار شدند و این موضوع هنوز دامنگیر آنهاست. دلیل این مشکلات هم این است که وزارت علوم دولت یازدهم ضعیف عمل کرده و دست نهادهای خارج از دانشگاه را باز گذاشته است. من آمار دقیقی از تعدا کلی دانشجویان ستارهدار ندارم اما حدود هشت نفر از دوستان و همدانشگاهیهای خودم را میشناسم که با محدودیت مواجه هستند و مثلا پس از پذیرش در دوره کارشناسی ارشد و دکترا احضار شدهاند و بهشان اخطار داده شده که نمیتوانند در انجمن اسلامی عضو شوند. اما گذشته از این تا جایی که اطلاع دارم در دولت روحانی کسی به فهرست دانشجویان ستارهدار اضافه نشده. من امتیاز «متوسط» به دولت میدهم.
سهند بریانیاقدم: برعکس وعدههایی که آقای روحانی داد هنوز فضای امنیتی وجود دارد. در همین سال جاری انجمنهای اسلامی کشور از دو ماه قبل از جلسهشان در تهران مجوز گرفتند اما پس از جمع شدنمان در تهران در اواخر خرداد ماه گفتند که این جلسه باید لغو شود، حتی امکان اسکان هم در اختیار ما گذاشته نشد و تمام نمایندگان انجمنهای اسلامی بعد از سر کردن یک شب در کوی دانشگاه به شهرهایشان بازگشتند. با وجود قولی که وزیر علوم و معاون فرهنگی ایشان در خصوص دخالت نکردن نهادهای امنیتی در کار انجمنهای اسلامی دادند هنوز هم ما باید قبل و بعد از هر مراسمی به این نهادها پاسخگو باشیم. در خصوص دانشجوی ستارهدار هم از آنجایی که دانشگاه مازندران با این مورد روبهرو نبوده نمیتوانم نظری بدهم. در این حوزه نمره «ضعیف» به دولت میدهم.
امیرارسلان حر: در زمان سرپرستی دکتر توفیقی و وزارت آقای فرجیدانا، یک حرکت انقلابی در راستای حذف فضای امنیتی از دانشگاهها آغاز شد تا آن فضای حاکم برچیده شود و به دنبال آن دانشجویان ستارهدار و اخراجی به دانشگاه برگشتند و اتفاقات خوبی در شرف وقوع بود اما با وزارت آقای فرهادی آن حرکت متوقف شد و از آنجایی که بخشی از مدیران خرد و میانی دوران ریاستجمهوری احمدینژاد هنوز بر سر کار هستند مشکلات دوباره گریبان دانشجویان ستارهدار را گرفت و بیشتر از هر زمانی تحت فشار قرار گرفتند. همین موضوع سبب شده تا بسیاری از دانشجویان که امید داشتند با ادامه روند دو سال اول دولت اوضاع بهبود یابد، از وزارت آقای فرهادی ناراضی باشند. من در این حوزه به دولت آقای روحانی امتیاز «ضعیف» میدهم.
بازگشت اساتید اخراجی به دانشگاه
«ما باید با نخبگان دانشگاه آشتی کنیم. همچنین کسانی که از دانشگاه کنار گذاشته شدهاند یا مدیرانی که به خاطر اظهارنظر از این مکان دور شده و کنار گذاشته شدهاند را بازگردانیم.» این بخشی از سخنان حسن روحانی در همایش تدبیر و امید بود که در خرداد ماه سال ٩٢ در ورزشگاه شیرودی برگزار شد. پس از اینکه در دولت محمود احمدینژاد، اخراج و بازنشستگی پیش از موعد اساتید به خصوص در حوزه علوم انسانی تبدیل به یک رویه شد، روحانی وعده داد تا زمینه بازگشت این اساتید را به دانشگاه فراهم کند. دانشگاهیان در این حوزه چه نمرهای به عملکرد رییسجمهور میدهند؟
غلامرضا ظریفیان: در این حوزه به نظرم عملکرد دانشگاهها با هم بسیار متفاوت بوده است. برخی دانشگاهها گامهای خوبی برداشتند و اساتید اخراجی را بازگرداندند و بعضی دانشگاهها هم اقدامی انجام ندادند. اما به صورت کلی نکته این بود که این روند بازنشسته کردن خارج از رویه و به دلایل واهی متوقف شد. در این موضوع به نظرم دولت نمره «خوب» میگیرد.
احمد معتمدی: دانشگاه امیرکبیر با مشکل بازنشستگی پیش از موعد و اخراج اساتید روبهرو نبود. الان هم قوانین و آییننامههای مربوط به بازنشستگی اساتید روشن و شفاف است و اتفاقا شرایطی را فراهم کردیم تا بتوانیم پس از بازنشستگی اساتید برجسته همچنان از حضور آنان در دانشگاه استفاده کنیم. این مشکل بیشتر در حوزه رشتههای علوم انسانی در دولت قبل پیش آمد و تا جایی که اطلاع دارم و تا جایی که امکان داشته اساتید اخراجی به دانشگاهها برگشتهاند. من در این حوزه نمره «خوب» به دولت میدهم.
رضا منصوری: به نظرم عملکرد دولت در این حوزه مثبت بوده و ما پس از ریاستجمهوری آقای روحانی شاهد بازگشت اساتید اخراجی به دانشگاهها بودیم. من نمره «خوب» به ایشان میدهم.
راستین عظیمی: در این مورد ما دست به تحقیق زدیم و باید بگویم بسیاری از اساتید اخراجی و کسانی که دانشگاه به دلایل سیاسی با آنها قطع همکاری کرده بود همچنان به دانشگاه بازنگشتهاند. در دانشکدههای ادبیات و حقوق چندین مورد قطع همکاری بیدلیل در زمان دولت احمدینژاد رخ داد و این اساتید مسلم و کارکشته همچنان به دانشگاه تهران بازنگشتهاند. در واقع در این دوره خیلی کم شنیدیم که این اساتید اخراجی به دانشگاه برگشته باشند. اگر این بازنگشتن به دانشگاه از سمت خود استادان هم باشد باز باید دولت را مقصر دانست که نتوانسته شرایط را آنقدر برای آنها آرام کند که به بازگشت به دانشگاه رغبت نشان دهد و ترجیح دهند در دانشگاه آزاد و غیرانتفاعی مشغول به کار باشند تا اینکه زیر سایه اتهام در دانشگاههای بزرگ تدریس کنند. به نظرم در این حوزه دولت «ضعیف» عمل کرده است.
سهند بریانیاقدم: به نظرم در این حوزه دست دولت بیشتر باز بوده است و به خاطر کم شدن فشارها بخشی از اساتید اخراجی توانستند به دانشگاه بازگردند و در حال حاضر هم مشکلی با عنوان اخراج اساتید نداریم. در این حوزه نمره «خوب» به دولت میدهم.
امیرارسلان حر: در دانشگاه اصفهان این وعده محقق شد و اساتید بازنشسته پیش از موعد و اخراجی به دانشگاه بازگشتند، به خصوص در دانشگاه صنعتی که خیلی این مشکل وجود داشت. این مورد هم مدیون تغییرات گسترده در حوزه انتخاب روسای جدید برای دانشگاهها بود که در همان اوایل کار دولت عملی شد اما باز هم در دوره وزارت آقای فرهادی این روند کند شد و فشارهایی به دانشگاه وارد شد مثلا سرپرستی دکتر طالبی بر دانشگاه اصفهان دو سال ادامه داشت و فقط پس از برکناری دو معاون ایشان که گویا بر سر حضورشان بحث بوده، ریاست دکتر طالبی در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد. در گروه حقوق هم تصویب حکم مدیرگروه این رشته شش ماه طول کشید. برای همین به نظرم عملکرد دولت و وزارت علوم در این مورد «متوسط» بوده است.
حل مشکل اشتغال فارغالتحصیلان
خرداد ماه سال ٩٢، روحانی در برنامه گفتوگو با ایرانیان خارج از کشور که از شبکه جامجم پخش شد، گفت: «ما برای اشتغال یک برنامه جدی خواهیم داشت و من جدیترین برنامه اقتصادیام در ماههای اول حل معضل اشتغال است و مخصوصا برای آنهایی که تحصیلکرده دانشگاهها هستند و وقتی این مشکل حل شد خود به خود ما میتوانیم دانشجویان تحصیلکرده خارج از کشور را هم به داخل کشور جذب کنیم و استفاده بکنیم.» وعده اشتغال البته بسیار گستردهتر از حیطه دانشگاهیان است اما حسن روحانی معتقد بود که با تمرکز بر روی اشتغال فارغالتحصیلان، ایرانیان تحصیلکرده خارج از کشور هم کمکم به بازگشت به کشورشان تمایل پیدا میکنند. دانشگاهیان در این حوزه چه نمرهای به عملکرد رییسجمهور میدهند؟
غلامرضا ظریفیان: این وعده ایشان با پیچیدگیهای فراوان اقتصادی روبهرو شد. به نظرم نگاه آقای روحانی قبل از انتخابات و بعد از نشستن بر صندلی ریاستجمهوری بسیار تفاوت کرد چون تا پیش از انتخاب شدن به عنوان رییس دولت از عمق ضربههایی که اقتصاد کشور خورده بود اطلاع نداشت. میبینید که دستگاههای نظارتی و قضایی هنوز هم در حال اعلام اتفاقات تلخ اقتصادی هستند که در دوره دولت قبل رخ داده است. آقای روحانی امید داشت با به نتیجه رسیدن برجام این موضوع کمی بهبود یابد و خب این اتفاق هم به آن صورت رخ نداد. ما با یک رکود اقتصادی خیلی جدی مواجه هستیم که بحث اشتغال را به مشکل روبهرو کرده است. اما تا جایی که به خود دولت مربوط است به نظرم میتوانست سیاستهای بهتری را برای حل این معضل به کار گیرد، البته ارادهاش بر حل این مشکل بوده، اخیرا هم شاهد انعقاد قراردادهایی بودهایم که حتما تاثیرات مثبت بسیاری خواهند داشت اما برای دیدن آثار آنها باید صبر کرد. به نظرم در این حوزه دولت روحانی امتیاز «متوسط» میگیرد.
احمد معتمدی: پیامد تحریمها خودش را در سه سال ابتدایی دولت آقای روحانی نشان داد و اجازه نداد چرخ اقتصاد بچرخد و همین منجر به حل نشدن مشکل اشتغال شد. البته وقتی بحث اشتغال فارغالتحصیلان مطرح میشود باید اضافه کنم که فارغالتحصیلان دانشگاهی مانند امیرکبیر معمولا مشکلی برای پیدا کردن کار ندارند اما بیکاری به هر حال یک مشکل عام است که در همه کشور وجود دارد. اقتصاددانان پیشبینی کردهاند که از اواخر امسال بهبودی در شرایط اقتصادی حاصل میشود. در مورد جذب تحصیلکردگان خارج از کشور هم باید بگویم دانشگاه امیرکبیر هر سال جذب هیات علمی دارد و حدود ٧٠ درصد کسانی که جذب میکنیم فارغالتحصیلان دانشگاههای خارج از کشور هستند و ما جذب این افراد را شتاب دادهایم. من در این حوزه به دولت نمره «خوب» میدهم.
رضا منصوری: این وعده آقای روحانی مربوط به مسائل بنیادین اقتصادی و مساله کسبوکار است. به این وعده نتوانسته عمل کند و به نظرم در واقع نباید چنین قولی مطرح میشد چون این مشکلی نیست که در عرض یک دوره ٤ ساله حل شود. رشد مراکز دانشبنیان البته قابل توجه بوده اما مشکلی را حل نکرده و به نظرم تغییری هم در وضعیت بازگشت نیروهای نخبه و تحصیلکرده خارج از کشور به وجود نیامده است و تا جایی که مربوط به اشتغال است یاس در فضای دانشجویی همچنان حاکم است. در این مورد دولت «ضعیف» عمل کرده است.
راستین عظیمی: نمیتوان نمره قابل قبولی به دولت داد. به غیر از بحثهای اقتصادی یکی از دلایلی که سبب میشود رغبتی برای بازگشت نیروهای تحصیلکرده به داخل کشور وجود نداشته باشد این است که سیستم گزینشهای سیاسی همچنان حاکم است و این موضوع سبب میشود تا افراد شایسته نتوانند در جایگاه خودشان قرار بگیرند. قرار بود آشتی میان دانشگاه و صنعت رخ دهد اما به نظرم در این حوزه علاوه بر وزارت علوم وزارتخانههای دیگر مانند صنعت و معدن هم نتوانستند خوب عمل کنند. دانشگاه هنوز با فساد سیستماتیک روبهرو است. مساله بورسیههای غیرقانونی یکی از این نمونهها بود که رییسجمهور گفت هیچکدام از گزینههایی که برای وزارت علوم دارد نباید در برابر این موضوع سر خم کنند اما در عمل چنین نشد. متاسفانه در این دوره هم با مساله افزایش سهمیهای در رشتههای پزشکی روبهرو شدیم که سهمیه و دانشگاههای مشخصی را برای خود دارند و همین امر سبب میشود دست نهادهای خارج از دانشگاه برای دخالت در دانشگاهها باز شود. این فضایی نیست که دانشجویان خارج از کشور رغبتی برای بازگشت به آن داشته باشند. من در این حوزه عملکرد دولت آقای روحانی را «ضعیف» میدانم.
سهند بریانیاقدم: این حوزه تنها در حد وعده و وعید باقی ماند. تا زمانی که اوضاع کلی برای جذب فارغالتحصیلان درست نشود و وقتی دانشجویان داخل کشور وضعیت مشخصی ندارند، نمیشود انتظاری برای بازگشت دانشجویان خارج از کشور به ایران داشت. البته دولت دارد تلاش خودش را میکند و وضعیت اقتصادی رو به بهبودی است اما هنوز فاصله بسیاری تا تحقق این وعده داریم. نمره من به دولت روحانی «متوسط» است.
امیرارسلان حر: در مورد ارتباط میان صنعت و دانشگاه وضعیت دانشگاه اصفهان خوب بوده است، همایشهای کارآفرینی بسیاری برگزار میشوند و تلاش میشود تا وضعیت اشتغال فارغالتحصیلان سامان بگیرد اما خب با یک دوره کار این دولت و این وضعیت وزارت علوم نباید انتظار داشت که کار به نتیجه برسد. به هر حال برای تلاشهایی که شده به دولت نمره «خوب» میدهم.
بازگشایی نهادهای دانشجویی
حاکم شدن فضای امن به جای فضای امنیتی در دانشگاه و بازگشت نشاط به دانشگاه از جمله سخنان کلیدی روحانی پیش از برگزیده شدن به عنوان رییس دولت یازدهم بود که در سخنرانیهایش در جمع جوانان و دانشگاهیان تکرار میشد. بسیاری از فعالان دانشجویی، به خصوص کسانی که شاهد تعطیلی و کمرنگ شدن نهادهای صنفی و فرهنگی و سیاسی در دانشگاه بودند دل به این امید بستند که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، میتوانند فضای پرشور دانشجویی را با حضور نهادها و انجمنهای دانشجویی تجربه کنند. از آغاز کار دولت بسیاری از این نهادها و انجمنها بازگشایی شدند و فعالیت خود را از سر گرفتند اما در خصوص حدود و حوزه عملکرد آنها و میزان حمایتی که از آنها میشود همچنان حرف و حدیث وجود دارد.
غلامرضا ظریفیان: در حال حاضر نهادهای صنفی و دانشجویی با مشکل جدی روبهرو نیستند. در دولت قبل برخی از این نهادها تعطیل شدندو برخی دیگر پرچمشان نیمهافراشته بود اما با تحصنهایی که در این اواخر در دانشگاههای بزرگ بر سر مساله سنوات دانشجویی صورت گرفت دیدیم که شورایهای صنفی فعال هستند و نقش میانداری و میانجی را ایفا کردند، پس در این حوزه دولت به صورت نسبی موفق بوده است. در این دوره بیش از صد تشکل جدید در دانشگاهها تشکیل شد که البته در وزارت علوم در خصوص راهاندازی اتحادیههای دانشجویی موفق نبود و دانشجویان طیف اصلاحطلب نتوانستند اتحادیه داشته باشند و هرچه هست در دست دانشجویان اصولگرا است و این توازن هنوز برقرار نشده است. در این حوزه به نظرم دولت امتیاز «متوسط» میگیرد.
احمد معتمدی: در دانشگاه امیرکبیر در سالهای قبل از دولت یازدهم تنها یک طیف از دانشجویان فعال بودند اما با روی کار آمدن دولت آقای روحانی و در چارچوب قوانین دانشگاه، مجوزهای متعددی برای تشکلهای مختلف دانشجویی صادر شد و الان این تشکلها و نهادها با تفکرهای گوناگون مشغول فعالیت هستند. موردی نداشتهایم که تشکلی با شرایط لازم، درخواست مجوز داده باشد و این مجوز صادر نشده باشد. در حوزههای صنفی و فرهنگی، هم از طیف چپ و هم راست این نهادهای دانشجویی فعال هستند. در این حوزه هم دولت نمره «خوب» میگیرد.
رضا منصوری: در این حوزه دولت خوب عمل کرده و توانسته اختلافهای موجود را مهار کند و هماکنون نهادهای مختلف صنفی و علمی از طیفهای مختلف فعال هستند و فضای فعالیتهای دانشجویی آرام و خوب است. به عملکرد این حوزه نمره «خوب» میدهم.
راستین عظیمی: نمیتوان گفت فضای فعالیتهای دانشجویی بهبود پیدا کرده، هنوز هم تشکلها به سختی مجوز میگیرند و کار میکنند، برای برگزاری اردوها مشکل وجود دارد و وزارت علوم هم خودش را از این بحث کنار کشیده و هرآنچه انجام میدهد سازش و سکوت است. درست است که ما در این دولت شاهد بازگشایی انجمنهای اسلامی بودیم اما کیفیت این بازگشایی هم مهم است و به نظرم این کیفیت پایین است. به نظرم انجمنهای اسلامی فعالیت مفید و موثری که درخور یک نهاد مدنی است نمیتوانند انجام دهند و برای همین به نظرم عملکرد دولت و وزارت علوم در این مورد «ضعیف» بوده است.
سهند بریانیاقدم: در مورد فعالیتهای دانشجویی بحث زیاد است. پس از روی کار آمدن دکتر روحانی، بچههای شورای صنفی توانستند مجوز بگیرند و فعال شوند اما انجمنهای اسلامی محدود شدند و الان هم جلوی بحث راهاندازی اتحادیهها بهشدت گرفته میشود. به بیان دیگر جلوی همنشینی دانشجویان گرفته میشود و هرچند اجازه فعالیت دارند اما این اجازه بیشتر اسمی است و به نظرم در این حوزه وضعیت فاجعهبار است و به دولت نمره «ضعیف» میدهم.
امیرارسلان حر: در دوره اصلاحات انجمنهای صنفی کاملا مستقل بودند، دولت آن دوره کاملا به نفع دانشجویان عمل کرد و به همین دلیل انجمن صنفی قدرت اجرایی داشت و حتی میتوانست سلف دانشگاه را پلمب کندو در دوره هشت ساله احمدینژاد این انجمنها منحل شدند و حالا در دوره آقای روحانی قدرت اجرایی از این شوراها گرفته شده و تنها توان نظارتی دارند. هیچ کاری هم در راستای اصلاح این مورد انجام نشده. در دانشگاه اصفهان انتخابات شورای صنفی برگزار شد و یک گروه رای آوردند اما به دلیل فشارهای بیرون از دانشگاه انتخابات باطل شد و قضیه به جایی نرسید و الان بعد از گذشت نزدیک به چهار سال دانشگاه همچنان شورای صنفی ندارد. البته خیلی از تشکلها در دوره دوساله اول دولت یازدهم بازگشایی شدند از جمله انجمنهای اسلامی که در این مورد هم باز در دانشگاه اصفهان ما به مشکل خوردیم و ناچار اسم انجمن را به «انجمن اسلامی دانشجویان راه امید» تغییر دادیم. به هر حال در حوزه بازگشایی انجمنهای منحل شده دولت خوب عمل کرد اما بحث اتحادیهها هنوز معطل مانده است. من به دولت نمره «متوسط» میدهم.
روزنامه اعتماد
نظر شما