به این ترتیب دو نویسنده زن که از کشورهای دیگری راهی فرانسه شده‌اند، بالاترین افتخار ادبی فرانسه را کسب کردند.

لیلا سلیمانی نویسنده زاده مراکش با دریافت مهمترین جایزه ادبی فرانسه یعنی گنکور این جایزه را برای نوشتن رمانی با عنوان «ترانه شیرین» از آن خود کرد. این رمان دومین رمانی است که این نویسنده منتشر کرده است.

این رمان درباره مرگ نوشته شده و اولین عبارت کتاب چنین آغاز می‌شود: «بچه مرده است...» سلیمانی با لحنی سرد و بریده بریده و با بهره‌گیری از نثری موجز به بیان خیالات لوییز پرستاری می‌پردازد که بچه‌ای را که تحت مراقبت داشت، کشته است.

از این کتاب تاکنون ۷۶ هزار نسخه فروخته شده و این تا قبل از اهدای جایزه گنکور به این نویسنده است؛ در حالی که اعلام شده قرار است با اقتباس از این رمان فیلمی راهی سینماها شود.

پل و میریام یک زوج از طبقه متوسط جامعه فکر می‌کنند پرستاری عالی برای نگهداری از بچه‌های کوچک‌شان پیدا کرده‌اند و می‌توانند آدام و میلا را به دست او بسپارند. آنها فکر می‌کنند لوییز مادری با روح ویشنو و محافظ و غیرتمند است. اما  لوییز از یک پیشینه فقیر با طبقه کارگری است و مستخدمان او از این که می‌توانند یک بیگانه را به طور غیرقانونی به عنوان نقاش یا نظافتچی استخدام کنند خیلی استفاده کرده‌اند.

این رمان با الهام از مورد واقعی یوسلین اورتگا پرستار ۵۰ ساله از جمهوری دومنیکن که لئو و لوسیا کریم ۲ و ۶ ساله را کشت نوشته شده است. این اتفاق سال ۲۰۱۲ در ساحل شرقی منهتن رخ داد.

سلیمانی با یک بانکدار فرانسوی ازدواج کرده و اکنون در انتظار تولد فرزند دومش است. او دوازدهمین زنی است که موفق به کسب جایزه ادبی گنکور می‌شود که از سال ۱۹۱۴ تاسیس شده است. او با ۳۵ سال سن، در عین حال یکی از جوان‌ترین برندگان این جایزه بوده است.

وی دیروز پس از دریافت این جایزه گفت: من با پرستارها در مراکش بزرگ شدم. وی با تاکید بر این که همیشه به موقعیت خیلی عجیب آنها حساس بوده گفت آنها هم مادرانی جایگزین و هم بیگانه هستند. وی افزود: همیشه موقعیت دشوار آنها را درک کرده‌ام که گاهی شامل حقارت‌هایی که باید تحمل کنند هم می‌شود.

نخستین رمان سلیمانی با عنوان «در باغ غول»  سال پیش برنده جایزه مامونیا شد. این رمان با الهام از زندگی دومینیک استراس-کان چهره مشهور فرانسه نوشته شده بود.

جایزه رنودو نیز دیروز در میهمانی ناهار در رستوران «دوران» به رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس مشهور یاسمینا رضا برای رمانی با عنوان «بابل» اهدا شد. این رمان به نوعی داستانی کارآگاهی است که به رابطه بین همسایه‌ها می‌پردازد که سرانجام به قتل منجر می‌شود.

راوی این رمان الیزابت ژوزی ۶۲ ساله است که پنج سال بزرگ‌تر از خود رضا است. او به عنوان یک مهندس انحصاری برای انستیتو پاستور کار می‌کند.

رضا معتقد است زادگاه خانواده‌اش ریشه نوشته‌های او را شکل می‌دهند. او دختر پدری ایرانی روس و مادری یهودی مجار است. وی که سال ۱۹۵۹ در پاریس به دنیا آمده، پیش از این برنده جایزه تونی آمریکا شده و جایزه لارنس اولیویه بریتانیا و سزار فرانسه را برای اقتباس از نمایش برادوی خودش با عنوان «خدای کشتار» دریافت کرده است.