نگاهی به فرافلسفه‌ از منظر هانری لوفور؛

جاه‌طلبی لوفور در مقابل هگل و مارکس

فرافلسفه یکی از جاه‌طلبانه‌ترین کارهای لوفور است؛ شاخص‌ترین درگیری‌اش با هگل و مارکس، با نیچه و هایدگر، با پوئتیکس و پولمیکس با خود و جهانی که می‌شناخت، جهانی که خواهان تغییرش بود. فوئرباخ نیز در فرافلسفه نقش برجسته‌ای دارد، شخصی که مارکس خیلی خوب نقدش کرد، مردی که مارکس ایده‌های بسیاری از او برگرفت؛ و لوفور نیز به همان ترتیب، خواهان دگرگون‌کردنِ این جهان، همراه با فلسفه‌ی فکورانه[۹]‌ی انتزاعی بود، او می‌دانست که مسئله، دگرگون‌کردنِ این‌ها است.