به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزگار نو؛ انتشارات روزگار نو با همکاري حوزه هنري نشستي را با موضوع بررسي و نقد کتاب «نيست‌انگاري و شعر معاصر» برگزار مي‌کند. در اين نشست که با ميزباني دفتر شعر حوزه هنري تشکيل مي‌شود، از کتاب جديد يوسفعلي ميرشکاک رونمايي خواهد شد. اين کتاب که ۵۰۰ صفحه بوده و در قطع رقعي طراحي شده است، توسط انتشارات روزگار نو در نيمه‌ي اول مهرماه، روانه‌ي بازار نشر شده است.

در اين نشست که امروز دو‌شنبه ۲۸ مهرماه از ساعت ۱۶ الي ۱۸ در سالن مهر در حوزه هنري برگزار مي‌شود، دکتر رضا داوري‌اردکاني و دکتر محمد رجبي‌دواني به همراه مؤلف کتاب، به بحث و بررسي نظرات مطرح شده در اين کتاب مي‌پردازند. کتاب «نیست انگاری و شعر معاصر» مجموعه مقالاتی است که بحث اصلی آن‌ها پیرامون نهیلیسم یا نیست‌انگاری است که به اشعار نیما، شاملو، اخوان و فروغ پرداخته شده است. ميرشکاک در اين کتاب به دنبال نشان دادن اين مطلب است که شعرا، در ساحت فردی و جمعی و نفسانی و عقلانی، چه می‌خواستند با مخاطبانشان بگویند؛ چراکه وي معتقد است تقدیر همه‌ي جوامع، اجمالاً در شعر و هنر بیان می‌شود و بعداً به‌صورت تفصیلی در عالم سیاست ظهور می‌کند.

این کتاب از زاویه‌ای شبيه به کتاب «در سایه‌ی سیمرغ» است که با نگاهی تأویلی در ظاهر شعر حکیم ابوالقاسم فردوسی، سعي در رفتن به باطن شعر دارد و مي‌خواهد خرد برتر را به نمایش بگذارد. کتاب جدید ميرشکاک نیز نگاهی تأویلی است اما به شعر معاصر و در رثای خرد برتر و ظهور نیست‌انگاری. شاید بتوان گفت اين کتاب، پس از «شاعران در زمانه‌ی عسرت» از دکتر رضا داوری‌اردکانی، دومین کتابی است که به این مهم در شعر معاصر پرداخته است.

در پشت جلد کتاب آمده است: «شاملو در میان معاصران خود بیش‌‌‌‌‌‌ترین مخاطبان را داشته است. چرا؟ برای اینکه از نیست‌‌‌‌‌‌انگاری به عشق گریخته و ناخواسته به دیگران این دریافت اجمالی را منتقل کرده که در برابر یأس دم‌‌‌‌‌‌افزونی که از دیدن جهان مدرن و مناسبات آن، در جان آدمی رخنه می‌‌‌‌‌‌کند، هیچ نیرویی یارای مقاومت ندارد، مگر نیروی عشق. اگر شاملو جز در ساحت عشق (اعم از مجازی و حقیقی، و کدام مجاز است که بالقوه قابلیت تحویل به حقیقت را واجد نباشد؟) حوالت‌‌‌‌‌‌گویی نکرده باشد، از عهدۀ وظیفۀ خود برآمده و باید در زمرۀ حوالت‌‌‌‌‌‌گویان بزرگ روزگار نیست‌‌‌‌‌‌انگاری از او یاد کرد. درست در سال‌‌‌‌‌‌هایی که اخوان با تمام وجود نومیدی فردی و جمعی را به‌‌‌‌‌‌جان می‌‌‌‌‌‌آزماید و خواسته‌‌‌‌‌‌وناخواسته حوالت‌‌‌‌‌‌گوی عصر نیست‌‌‌‌‌‌انگاری در هر سه وجه فردی، قومی و جمعی است، شاملو با تمام امید خود دست در آغوش است چنانکه گویی هیچ آرزویی ندارد و از هیچ حادثه‌‌‌‌‌‌ای وحشت نمی‌‌‌‌‌‌کند. شاملو هر بار عیار عشق حریفان را به محک ازدواج زده و آیدا را نیز از این آزمون معاف نکرده است. این آیدا است که بر خلاف همسران قبلی شاعر،‌‌‌‌‌‌ ثابت کرده که ازدواج، مهر او را کاهش نداده است. مادری‌‌‌‌‌‌کردن معشوق در حق عاشق، یگانه پاسخ درست به عشق اوست و آیدا در این پایگاه به‌‌‌‌‌‌قدری مادر و همسر و دیگر وجوه زنانگی را همتافت می‌‌‌‌‌‌کند و شاعرِ عاشق را از تمام این وجوه بهره‌‌‌‌‌‌مند می‌‌‌‌‌‌سازد که به نخستین اسطورۀ شعر معاصر بدل می‌‌‌‌‌‌شود.»

زمان: دو‌شنبه ۲۸ مهرماه، ساعت ۱۶ الي ۱۸

مکان: حوزه هنري، سالن مهر