به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرنیوز؛ محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم در مراسم رونمایی از کتاب «خیابان ولیعصر میراث معماری و شهرسازی تهران» موضوع اصلی این کتاب را تلاش برای احصای ارزشها و شناساندن اهمیت خیابان ولیعصر به مردم دانست و تاکید کرد: تا قبل از تهیه این کتاب اطلاعات منسجمی از این خیابان وجود نداشت موضوع خیابان ولیعصر بیش از هر چیزی برای بحث ثبت جهانی ان اهمیت دارد. چون یک مکان تاریخی و فرهنگی را به سامان میرساند.
او با بیان اینکه خیابان ولیعصر در حال حاضر در وضعیت به سامانی به سر نمیبرد، گفت: برای شناساندن ارزشهای این خیابان کارهای مطالعاتی و تحلیل ساختاری خیابان انجام شد. این کتاب یک گزیده از یک سند جامع ارزشهای اجتماعی فرهنگی و اقتصادی است. گرچه اگر بخواهیم درباره موارد مختلف خیابان ولیعصر بحث کنیم آن بسیار متفاوت میشود.
وی اضافه کرد: باید ساخت و ساز و ساماندهی خیابان ولیعصر را مدیریت کرد تا از اغتشاشات بصری آن جلوگیری شود و بعد فرهنگی بگیرد. باید بخشهایی از این خیابان را به صورت پیادهراه درآورد و نگاه ساختمانهایی که اکنون تعریف میشوند را متفاوت کرد. چون در حال حاضر آنها نگاه ساختار انسانی ندارند. بنابراین تعریف یک محور فرهنگی تاریخی و طبیعی ضرورت دارد.
او تاکید کرد: هدف ما این است که به یک برنامهریزی بهتر صورت گیرد و غبارهای خیابان ولیعصر کنار رود و اصالت آن حفظ شود.
طالبیان در ادامه با اشاره به وجود تهیه دو سند مناسب درباره این خیابان اظهار کرد: این اسناد باید به صورت ضابطه در بیایند و در طرح تفصیلی شهر به صورت پلاک به پلاک باشند که کجا نباید عقب نشینی کرد و کجا میتوان این کار را انجام داد.
پیروز حناچی – معاون وزیر راه و شهرسازی - نیز اظهار کرد: زمانی که آقای مسجد جامعی رئیس موزه قرآن بود درباره تهیه یک پرونده یا سند از خیابان ولیعصر صحبت میکرد. این اتفاق امکان تحول زیادی داشت. از همانجا این موضوع در دل شهرداری ایجاد شد و امروز در سازمان زیباسازی و مدیریت شهری وجود دارد اگر حساسیتهای عمومی و ارادهها نبودند اکنون خیابان ولیعصر در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده بود. کاری که در ولیعصر انجام شد با این هدف بود که مردم شهر نسبت به ارزشهای موجود در این شهر احساس متفاوتی داشته باشند. براساس خرد جمعی چیزی که دارای ارزش است باید حفاظت شود، این قضیه درباره خیابان ولیعصر هم صدق میکند. از اهداف مطالعه خیابان ولیعصر احیای ارزشها بود.
ناصر تکمیل همایون - عضو هیات علمی موسسه علوم انسانی- نیز در بخشی از این مراسم گفت: ایران فقط خیابان ولیعصر نیست همه جای ایران سرای من است. اکنون همه دلهره من این است که بهترین و عالی ترین دوره سلجوقی در قزوین توسط شهرداری در حال تخریب است در گذشته وقتی حیاط امامزاده سیرنصرالدین را تخریب کردند همه مردم فریاد «وا اسفا» کشیدند که یک دولت بیدین حیاط امامزاده را تخریب کرد. اما اکنون ما در دولت اسلامی مسجد حیدری قزوین را تخریب میکنیم و صدای هیچ کس در نمیآید. امیدوارم همه کسانی که در راه میراث فرهنگی تلاش میکنند به این گونه موارد نیز توجه کنند.
او در ادامه درباره کتاب «خیابان ولیعصر میراث معماری و شهرسازی تهران» اظهار کرد: برخی از فضاها در تهران به اعتبار خیابان ولیعصر ایجاد شدند. ای کاش اسم خیابانها و کوچههای قدیمی حفظ میشد تا راحتتر درباره تحولات موجود در این خیابان صحبت میکردیم مثلاً از چهارراه سپه به بالا اسامی کوچههایی ملقب به نام رجال قاجار تمام میشوند و نوبت به رجال پهلوی میرسد.
وی در ادامه به سازمان زیبا سازی پیشنهاد داد که از خیابان انقلاب آزادی تا میدان حکیمه را نیز در قالب یک تحقیق مانند خیابان ولیعصر پژوهش کنیم.
تکمیل همایون افزود:اگر نام حکیمه را استقلال بگذاریم هر کدام از میادین در محدوده این خیابان تا آزادی یک بخش تاریخی و اتفاق مهم هستند.
در ادامه گیتی اعتماد نیز درباره اهمیت ویژه خیابان ولیعصر توضیح داد: این خیابان اتصال دو نقطه شمال و جنوب یک مکان است نقطهای که کوه پایه البرز را در ابتدای تهران است و این شهر را در آغوش میگیرد. درختان چنار خیابان ولعیصر یکی از سرسبزترین خیابانهای ایران است.
اما به خاطر سودجوییهایی که شده بسیاری از این چنارها از بین رفتهاند. نه تنها علت نابودی چنارها قناتها هستند چون میتوان با آبیاری دستی این مشکل را برطرف کرد اما مهمترین مشکل تنگی فضا به خاطر برجهایی که بالا میروند است. این چیزی است که چنارها را افسرده کرده و آنها را خشک میکند. این برجها حتی به قانون هرمی شکل طرح تفصیلی هم احترام نگذاشتند.
او افزود: چند سال پیش میخواستند خیابان ولیعصر را به بزرگراه تبدیل کنند که خوشبختانه با تحصنها و صحبتهایی که رخ داد، این کار انجام نشد.
حناچی در ادامه نشست درباره بحث قزوین توضیح داد:این موضوع در شورای عالی معماری و شهرسازی مطرح شده تاکنون جلوی خیابان انصاری شرقی را گرفتهایم و سعی میکنیم عارضههای احداث این خیابان را به حداقل برسانیم .
در ادامه تکمیل همایون با تشکر از حناچی اظهار کرد: کتاب «خیابان ولیعصر میراث معماری و شهرسازی تهران» مورد تقلید و اقتباس شهرهای دیگر قرار میگیرد هرچند تقلید کار بدی است اما تقلید از این کتاب خوب است چون اصفهان نیاز به چنین پژوهش و کتابی درباره خیابان چهارباغ دارد یا قزوین نیاز به این پژوهش درباره خیابان شهدا دارد.
مسجد جامعی نیز در ادامه با اشاره به بحثی که روز گذشته درباره خراب شدن یکی از دیوارهای موزه نگارستان توسط دانشگاه تهران مطرح شده بود گفت: لطفا به این قضیه هم توجه کنید که حناچی پاسخ داد: باز شدن چنین دروازهای در یکی از دهنههای دیوار باغ نگارستان بود که اصالت چندانی نداشت. این را برای ورود کارگاه باز کردهایم.
مسجد جامعی هم با اشاره به تهران گردی که جمعهها انجام میدهد، هدف از این کار را از سایه به آفتاب آمدن بخشهای تاریخی تهران دانست و تاکید کرد: خوب است درباره این مسائل صحبت کنیم. از جامعه مهندسان میخواهم طرحی را که از چند سال گذشته درباره میدان آزادی تا انتهای خیابان حکیمه در دست مطالعه دارند، زودتر منتشر کنند.
نظر شما