به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزنامه شرق: فیضنیا، مدیر هنری بنیاد فیضنیا و کیوریتور ایرانی غرفه ایران، در ابتدای سخنان خود گفت: یکی از دستاوردهای این بیینال توجه خبری رسانههای داخلی و خارجی بود، فارغ از بررسی نقاط مثبت و منفی آن، برای اولینبار این اتفاق شکل گرفت و نسبت به دورههای قبل بسیار پررنگ دیده شد. این برای اولینبار بود که ایران به این شکل و در این سطح با یک مدیریت درست در بیینال ونیز حضور داشت و این دوره یکی از موفقیتآمیزترین و پربارترین حضورها بوده و مورد توجه و استقبال بیسابقه مخاطبان، منتقدان، خبرنگاران و رسانههای بینالمللی قرار گرفته است. فیضنیا ادامه داد: پاویون ایران روزانه با میانگین مخاطب بیش از ٢٠٠ نفر مواجه شد و پیشبینی ما این است که این تعداد مخاطب با توجه به زمان باقیمانده به ٥٠ هزار نفر افزایش یابد. با توجه به موقعیت مکانی و جغرافیایی پاویون ایران، آمار بازدیدکنندگان این دوره نشانگر موفقیت بزرگ ما در جذب مخاطب بوده است.
او با اشاره به کاتالوگ نمایشگاه نیز عنوان کرد: کاتالوگ نمایشگاه در دو بخش مجزا با عنوان «بازی بزرگ» و «برگزیده ایران» منتشر شد. از آنجایی که اگر ما این کار را در ایران انجام میدادیم کار توزیع آن با وقفه انجام میشد و نتیجه خوبی هم دربر نداشت، تصمیم گرفتیم از یک ناشر ایتالیایی استفاده کنیم. بنابراین کاتالوگ ما نیز توسط نشر «سیلوانا ادیتوریاله» ایتالیایی منتشر شد و بسیار جالب بود که تنها کاتالوگی که در کنار کاتالوگ اصلی بیینال در همهجا موجود بود، کاتالوگ غرفه ایران بود.فیضنیا درباره حضور هنرمندان معاصر در این بیینال عنوان کرد: در پاویون ما از همه اقشار هنرمندان حضور داشتند، وقتی میگوییم قصدمان نشاندادن فرهنگ ایرانی است، درواقع همه اقشار را دربر میگیرد که گسترهای از هنر ایران را نشان میدهد. ما از هنر معاصر ایران استفاده کردیم، چراکه بیینال ونیز جای هنرهای سنتی نیست و باید هنر معاصر و مدرن در آن به نمایش درآید.
او نهایتا درباره مشکلات ناشی از تحریمها برای حضور در بیینال نیز اظهار کرد: ما در جایی که هنوز تحریمها وجود دارد، تنها پاویونی بودیم که با ٥٠ هنرمند معاصر در این بیینال حضور داشتیم و توانستیم علاوه بر اینکه از آرسناله، محل اصلی برگزاری بیینال ونیز، دور بودیم، با حجم عظیمی از مخاطبان روبهرو شویم که صرفا برای بازدید از غرفه ایران آمدهاند. درواقع غرفه ایران یک موزه کوچک از هنر معاصر ایران بود که به نمایش درآمد.در ادامه، مارکو منگوتزو، کیوریتور ایتالیایی غرفه ایران در بیینال ونیز، هم در این نشست با اشاره به این نکته که بیینال ونیز برای هنر یک کشور حکم ویترینی بزرگ و بینالمللی را دارد، اظهار کرد: آنچه بهدنبالش بودیم این بود که فقط چند هنرمند ایرانی به ونیز نبریم، بلکه هنرمندانی را ببریم که بهعنوان سفیر و ارائهکننده فرهنگ ایرانی در جهان عمل میکنند و بهمثابه سفیران هنر ایران باشند.
او ادامه داد: این سؤال پیش میآید که چرا من بهعنوان یک خارجی باید سفیر فرهنگ ایران باشم؟ من و مزدک فیضنیا این هدف را دنبال میکردیم که تلفیقی از یک نگاه داخلی و خارجی را در این دوسالانه پیاده کنیم. من در رفتوآمدهایی که به ایران داشتم، توانستم به شناختی از سیستم هنری جامعه برسم تا بتوانیم با تلفیق یک نگاه داخلی و خارجی به یک دید متوازن از آنچه نمود و فرهنگ هنری ایران است، برسیم.
این منتقد هنری همچنین گفت: تعداد زیادی از هنرمندان را انتخاب کردیم تا کسانی که بهعنوان بازدیدکننده وارد غرفه ایران میشوند، با تنوع بالایی مواجه باشند، نهاینکه فقط چند اثر از چند هنرمند گذاشته شود. طبیعتا هر کسی میتواند انتخاب کند که چه اثری را دوست دارد و از آن دیدن کند. آنچه ما میخواستیم ارائه کنیم، انبوهی از آثار قابلنقد بود که معرف شرایط شکوفایی هنر ایران باشد. ما در غرفه ایران، از چند هنرمند ایرانی مقیم خارج هم دعوت کردیم، چون احساس میکردیم آنها هم جزء ایران هستند.
نظر شما