به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایرنا؛  حدود سه ماه به آغاز سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر باقی مانده است، رویدادی که از آن نه تنها به عنوان بزرگ ترین رخداد سینمایی سال یاد می شود، بلکه از نظر مدیران فرهنگی مهمترین اتفاق هنری سالانه کشور هم به شمار می آید، تا آنجا که دیگر جشنواره های فجر در اولویت بعدی قرار می گیرند. 
دلیل این امر هم مشخص است، سینما هنری تکثیرپذیر از سایر شاخه های هنری است و در عین حال گستره وسیعی از مخاطبان را در بر می گیرد. 
در روزهای باقیمانده تا آغاز رقابت آثار سینمایی علاوه بر فیلمسازان، مدیران جشنواره نیز تدارک برای برگزاری این جشن سینمایی را سرعت بخشیده اند. 
هرچند هنوز تا آغاز جشن سی و چهارم چند ماه باقی مانده اما این مراسم آنقدر اهمیت دارد که از ماه ها قبل برای برگزاری آن اقدامات مختلف و لازم انجام شود. 
از آنجا که در کشور ما اغلب مباحث مرتبط با فرهنگ و هنر همواره حاشیه هایی پررنگ تر از متن دارد و حتی بسیاری از حواشی را اثرگذارتر از اصل ماجرا می دانند، بنابراین برای برگزاری یکی از معتبرترین رویدادهای هنری کشور باید بیش از هر چیز به کم کردن حاشیه ها در اجرا و متن توجه داشت. 
بعد از این مقدمه کوتاه، اگر سری به اخبار و انتصاب های سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر بپردازیم، به نظر می رسد دبیران جشنواره تلاش های خود را برای هر چه قوی تر برگزار شدن آن به کار بسته است. 
از انتصاب هنرمندان جوان اما با سابقه در کسوت مشاور تا انتخاب بانوی پرکار این روزهای سینما به عنوان مدیر هنری، همه و همه نشان از عزمی جزم برای برگزاری هرچه حرفه ای تر جشنواره فیلم فجر حکایت می کند. 
اما پس از انتخاب شهاب حسینی و مهتاب کرامتی در بخش هنری و مشاوره ای جشنواره فیلم فجر، صدای برخی از منتقدان که همواره ساز مخالف می زنند درآمد که این انتصاب ها بیشتر جنبه تزئینی دارد و آقای دبیر جشنواره می توانست به جای این دو نفر، هر هنرمند دیگری را ملبس به این احکام کند. 
این نوع نظر که خیلی زود پس از انتخاب های محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر مطرح شد را می توان به نوعی دور از منطق دانست؛ چرا که هنوز مهر احکام این هنرمندان خشک نشده، چطور می توان حضور آنها را تزئینی خواند! 
نکته دیگری که باید به آن توجه داشت؛ جایگاه هنری شهاب حسینی و مهتاب کرامتی به عنوان دو بازیگر طراز اول سینمای ایران است که بدون شک زیر بار احکام تشریفاتی با توجه به سابقه طولانی خود در سینما نخواهند رفت. 
بی تردید محمد حیدری تلاش کرده در برگزاری جشن سی و چهارم فیلم فجر از ظرفیت هنری کشور استفاده کند و بنابر این از نظر هنرمندان این عرصه که سال ها از نزدیک با مصائب و مشکلات آن آشنا هستند، استفاده کرده است. 
باید این اقدام را که به نوعی در ادوار گذشته جشنواره فجر بی سابقه بوده است به فال نیک گرفت و امیدوار بود با مشارکت هنرمندان سینما در جشنواره فیلم فجر شاهد شکوفایی این جشن سینمایی باشیم. 
بدون شک حضور هنرمندان در بخش هنری و مشاوره ای جشنواره فجر می تواند بر انتخاب دقیق و حرکت صحیح این رویداد مهم سینمایی کشور تاثیرگذار باشد و سینمای نجیب ایران را به سمت تکامل سوق دهد. 
سینمای ایرانِ بعد از انقلاب مانند ققنوس، هم چنان زاده می شود و می میرد تا روز به روز صیقل خورد، و از پس مصائب و نقد تند مطبوعات آب دیده شود و نمودی بارزتر از خود برجای گذارد و در این میان جشنواره فیلم فجر مهمترین صیقل هنر هفتم است و باید در راستای تعالی آن حرکت کرد.