فرهنگ امروز/ایریس رادیش:

برای من بسیار مهم است که کتاب «کامو: آرمان سادگی» در ایران منتشر شده است. من عاشق کامو هستم. او از جوانی همراه من بوده است. همراه، به‌معنای واقعی کلمه. من در پاریس تحصیل کردم و همان زمان علاقه‌ام به کامو بیشتر شد. جز این، یکی دیگر از انگیزه‌های نوشتن کتاب، این بود که بار دیگر توجه جوا‌ن‌ها را به کامو جلب کنم تا آثار او را بخوانند.
 افق‌ دید کامو بسیار گسترده است. او قلب انسان‌ها را تسخیر می‌کند. کامو سه نوع دیدگاه اساسی دارد: سیاسی، ادبی و فلسفی. که هر سه این دیدگاه‌ها همچنان نو و تازه هستند و هنوز می‌توان درباره آنها حرف زد و درباره‌شان خواند. کامو نویسنده‌ای است که از زمان خودش جلوتر بوده است، این را دیگران هم گفته‌اند. بعد از پایان جنگ جهانی دوم کامو خیلی سریع به شهرت رسید و این باعث شد که هم‌عصرانش نسبت به او حسادت کنند و حتی نوعی دشمنی را با او پیش بگیرند. به‌علاوه، کامو علیه ایدئولوژی‌های توتالیتر و دیکتاتوری‌های زمان خودش موضع سفت‌وسختی داشت. از دلایلی که خیلی‌ها با او مخالف بودند و شاید هنوز هم هستند، همین مسئله است. من سعی کرده‌ام قدرتِ کامو را با عنوان کتاب بیان کنم: «آرمان سادگی». کامو عاشق عناصر سادگی است و این چیزی بوده که در زمان خودش مورد تمسخر برگزيدگان آن دوران قرار داشته است. کتاب ده بخش دارد و هریک از این بخش‌ها بر اساس یکی از جملات کامو نوشته شده. وقتی از کامو درباره ده کلمه مورد علاقه‌اش می‌پرسند، او پاسخ می‌دهد: «دنیا، رنج، زمین، مادر، انسان‌ها، بیابان، شرف، تیره‌روزی، تابستان و دریا». این عناصر نشان‌دهنده همان علاقه به عناصر سادگی است. تمام دنیای کامو، همه جهان و جهان‌بینی کامو در این کلمات نهفته است. من این ده کلمه را معیار قرار دادم و کتابم را به ده قسمت تقسیم کردم و برای هر بخش نام یکی از این کلمات را انتخاب کردم و بعد کتاب مثل یک معجزه نوشته شد. تمام عقاید کامو را می‌توان در این ده کلمه خلاصه کرد و وجود این ده کلمه کار نوشتن کتاب را آسان‌تر کرد. این کتاب در آلمان مورد توجه زیادی قرار گرفته. یکی از دلایلش خود کامو است. کامو در آثارش مستقیم با مخاطب صحبت می‌کند. خیلی ساده. کامو به جزئیات علاقه نشان می‌دهد و به هیچ حزبی وابسته نمی‌شود و تنها چیزی که برایش ارزش دارد آزادی انسان است. تنها «انسان» است که برای کامو ارزش دارد. به همین دلیل است که آثار کامو در تمام دنیا خوانده می‌شود. کامو هنوز هم آن نویسنده‌ای است که در دنیای دیوانه ما که همه به جان هم افتاده‌اند، با ما مشورت می‌کند و به ما راه نشان می‌دهد. او به ما می‌گوید که چطور می‌توانیم در کنار هم بهتر زندگی کنیم. مثلا در «انسان طاغی» نشان می‌دهد چطور کشورهای اروپایی و کشورهای مسلمان می‌توانند با تفکر مدیترانه کنار هم زندگی بهتری داشته باشند. انتشار کتاب من در ایران، اولین ترجمه آن به زبانی دیگر است و به‌نوعی تأیید احساسی است که من هنگام نوشتن آن داشتم. چون فکر می‌کنم کامو نویسنده‌ای جهانی است. ترجمه این کتاب، اثبات مجدد جهانی‌بودن کاموست.

روزنامه شرق