به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ تاریخ فلسفه غرب انتشارات راتلیج، مروری بر فلسفه غرب را به‌ترتیب زمانی، از سرآغازهای آن در قرن ششم پیش از میلاد تا عصر حاضر فراهم می‌آورد. این کتاب همه جریان‌های بزرگ فلسفی را به‌صورتی ژرف مورد بررسی قرار می‌دهد. بیشترین فضا در این اثر به کسانی اختصاص دارد که براساس اجماع عمومی، فیلسوفان بزرگ شمرده می‌شوند، اما نویسندگان از فیلسوفان کوچک‌تر نیز غافل نمانده‌اند.

به‌طور کلی این ۱۰ مجلد تاریخ فلسفه حاوی اطلاعات بنیادی و انتقادی درباره همه فیلسوفان مهم گذشته و حال است و تصویر روشنی از آنها را در بستر فرهنگی، و به‌ویژه، علمی روزگارشان ارائه می‌دهد.مخاطب این تاریخ نه تنها افراد متخصص، بلکه دانشجویان و خوانندگان عمومی نیز هستند. هریک از فصول، نوشته یکی از صاحب‌نظران برجسته آن حوزه است. فصل‌ها به شیوه‌ای قابل‌فهم نوشته شده‌اند و در هر مجلدی یک فرهنگ اصطلاحات فنی وجود دارد که اسامی هر جلد عبارت است از:

۱. از آغاز تا افلاطون

۲. فلسفه یونانی‌مآبی و اوایل قرون وسطی

۳. فلسفه قرون وسطی

۴. دوره نوزایی و عقل‌گرایی قرن هفدهم

۵. فلسفه بریتانیایی و عصر روشن‌اندیشی

۶. عصر اید‏ئالیسم آلمانی

۷. فلسفه در قرن نوزدهم

۸. فلسفه قاره ‏ای در قرن بیستم

۹. فلسفه علم، منطق و ریاضیات در قرن بیستم

۱۰. فلسفه معنا، معرفت و ارزش در قرن بیستم

در واقع فلسفه قاره ای در قرن بیستم ـ جلد هشتم تاریخ فلسفه غرب انتشارات راتلیج به ویراستاری ریچارد کرنی و سرویراستاری جی. اچ.آر پارکینسون و اس.جی. شنکر توسط مریم خدادادی ترجمه و منتشر شده است.

فهرست این اثر عبارت است از:

توضیحی درباره جلد هشتم

مقدمه سرویراستاران

معرفی نویسندگان

گاه شماری

مقدمه/ ریچارد کرنی

۱- سرآغازهای پدیدارشناسی: هوسرل و پیشینیان او/ ریچارد کاب استیونز

۲- فلسفه اگزیستانس ۱: هایدگر/ ژاگ تامینیو

۳- فلسفه اگزیستانس ۲: سارتر/ تامس آر. فلین

۴- فلسفه اگزیستانس ۳: مرلوپونتی/ برنارد کالن

۵- فلسفه های دین: مارسل، یاسپرس، لویناس/ ویلیام دسماند

۶- فلسفه های علم: ماخ، دوهم، باشلار/ بابت ای. بابیچ

۷- فلسفه های مارکسیسم: لنین، لوکاچ، گرامشی، آلتوسر/ مایکل کلی

۸- نظریه انتقادی: هورکهایمر، آدورنو، هابرماس/ دیوید راسموسن

۹- هرمنوتیک: گادامر و ریکور/ جی. بی. مدیسن

۱۰- ایدئالیسم ایتالیایی و پس از آن: جنتیله، کروچه و دیگران/ جیاکومو رینالدی

۱۱- ساختارگرایی فرانسوی و پس از آن: دو سوسور، استروس، بارت، لکان، فوکو/ هیوجی. سیلورمن

۱۲- فلسفه فمینیستی فرانسه: دو بووار، کریستوا، ایریگاره، لودوف، سیکسو/ الیسن اینلی

۱۳- واسازی و دریدا/ سایمن کریچلی و تیموئی مونی

۱۴- نظریه پسامدرن گرایانه: لیوتار، بودریار و دیگران/ تامس دوکرتی

واژه نامه

نمایه

در بخشی از توضیحی درباره جلد هشتم آمده است: فلسفه قاره ای آن گونه که در قرن بیستم ظهور یافته است، بیش از آنکه بافتی به هم پیوسته باشد چهل تکه ای از جریانهای متنوع است. پدیدارشناسی، هرمنوتیک، اگزیستانسیالیسم، ساختارگرایی، نظریه انتقادی، واسازی ـ اینها برخی از جنبشهای برجسته ای هستند که در اروپای قاره ای میان ۱۹۰۰ و دهه ۱۹۹۰ گسترش یافتند، هرچند تأثیر آنها به هیچ وجه به محل جغرافیایی محدود نیست. تفکر قاره ای بسیار قابل صدور از کار درآمده است و با انتشار در فراسوی مرزهای اروپا واکنشهای نیرومندی را در جهان تفکر به طور کلی برانگیخته است.

چهارده مقاله این مجلد برخی از موضوعات و تجربیات فلسفه قاره ای را ترسیم و ارزیابی می کنند. پنج مقاله نخست دو جریان پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیسم را از هوسرل و هایدگر تا سارتر، مرلوپونتی و لویناس در بر می گیرد. مقالات بعدی به جریانهای خاص تفکر قاره ای در حیطه هایی همچون علم، مارکسیسم، زبان شناسی، سیاست، زیبایی شناسی، فمینیسم و هرمنوتیک می پردازند. فصل پایانی درباره پسامدرن گرایی شیوه ای را برجسته می کند که در آن بسیاری از دغدغه های تفکر قاره ای به یک ضد مبناگرایی افراطی می انجامد.

سرویراستاران در مقدمه هم نوشته اند: تاریخ فلسفه چنان که از نامش برمی آید، نشان دهنده پیوند دو رشته بسیار متفاوت است که هر کدامشان قیودی جدی را بر دیگری بار می کنند. تاریخ فلسفه در مقام فعالیتی در حوزه تاریخ اندیشه ها، نیازمند این است که فرد به تصویری از دوران دست یابد، یعنی به فهمی جامع درباره نحوه نگرش متفکران دوران به مسائلی که در صدد حل شان بودند، چارچوب مفهومی ای که در آنها به این مسائل می پرداختند، پیش فرض ها و اهداف ایشان، نکاتی که از آنها غفلت ورزیده اند و لغزشهایشان. اما در مقام فعالیتی در حوزه فلسفه، بسی بیش از وظیفه توصیفگری برعهده داریم. کوشش های ما دارای جنبه نقادانه سرنوشت سازی هستند: ما به همان اندازه که به شکل گیری یک استدلال توجه داریم، در پی میزان اتقان آنها نیز هستیم و به همان اندازه که به تبعات آن استدلال بر مسائلی که هنوز دغدغه آنها را داریم، توجه نشان می دهیم، جویای تأثیرات احتمالی آن بر تطور فکر فلسفی نیز هستیم.

ریچارد کرنی، ویراستار این کتاب در بخشی نگاشته است: شاید پایدارترین خصوصیت فلسفه قاره ای در خلال همه تبدلات چندگانه آن، پایبندی به کار به پرسش کشیدن مبناخا باشد. از پدیدارشناسی گرفته تا واسازی، با این گرایش رو به رو می شویم که استدلال های مبناگرایانه قدیمی، دیگر کافی نیستند. معنا یک ذلت یا جوهر متافیزیکی نیست بلکه امری است درباره روابط بین الاذهانی و میان متنی. حقیقت نمی تواند بر نظام خاصی از وجود(واقع گرایی) یا ذهن(ایدئالیسم) مبتنی باشد، بلکه باید به صورت تعامل میان اختلافات(منظرها، سایه زدن ها، حیث های التفاتی، وضعیت ها، ساختارها، دلالت گرها و غیره) به طور بنیادینی بازاندیشی شود. به این ترتیب فلسفه قاره ای خود را این گونه می یافت که باید از جست وجوی متافیزیکی مبانی مطلق صرف نظر کند. به رغم اینکه برخی از طرفداران آن ـ به ویژه هوسرل ـ این صرف نظر کردن را مشکل آفرین و اسف انگیز یافتند. ادعای کانت مبنی بر پی ریزی معرفت، استناد هگل به روح مطلق، تمسک کی یر کگارد به الوهیت متعالی، فراخوان مارکس به علم تام عمدتا به دست متفکران قاره ای در قرن بیستم از دور خارج شدند. (هرچند غالبا باز تفسیر شدند.)

به همت انتشارات حکمت و مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، کتاب فلسفه قاره ای در قرن بیستم جلد هشتم تاریخ فلسفه غرب انتشارات راتلیج به ویراستاری ریچارد کرنی و سرویراستاری جی. اچ.آر پارکینسون و اس.جی. شنکر با ترجمه مریم خدادادی، در سال جاری به شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و به بهای ۱۲۰ هزار تومان منتشر شده است.