به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کتاب «خردنامه خرّمی» نوشته میرجلال‌الدین کزازی شامل شرح شاهنامه فردوسی به‌تازگی توسط نشر گویا منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب دومین عنوان یا به‌تعبیر کزازی، دومین پوشینه از مجموعه «کندوکاوی در شاهنامه» است که نشر گویا منتشر می‌کند.
مطالب این‌کتاب و کتاب پیشینی که در قالب مجموعه مذکور چاپ شده، درسگفتارها یا سلسله‌سخنرانی‌های کزازی درباره شاهنامه هستند که در دانشگاه علامه طباطبایی ارائه شده‌اند. این گفتارها توسط مریم نجفی یکی از دانشجویان زبان و ادبیات عربی این‌دانشگاه گردآوری و تدوین کرده است. سومین کتاب از مجموعه «کندوکاوی در شاهنامه» هم با عنوان «رزمنامه رهایی» در حال حاضر مراحل آماده‌سازی را توسط این‌ناشر طی می‌کند.
اولین مطلب کتاب «خردنامه خرمی» پس از مقدمه، «اگر فردوسی نبود...؟» است که متن استخراج‌شده سخنرانی کزازی در سومین آیین نکوداشت فردوسی است که اردیبهشت سال ۹۷ در کرمان ایراد شد. کزازی درباره این‌مطلب می‌گوید: از آن روی که در این سخنرانی، هنر بی‌مانند فردوسی و کارکرد ورجاوند شاهنامه، با نگاهی نو و به‌گونه‌ای دیگرسان و بی‌پیشینه، در پیوند با ایران و ماندگاری آن، بر رسیده و کاویده شده است، شایسته می‌نمود که چونان درآمد و دیباچه‌ای ستوده و سزاوار بر این کتاب که آن نیز، به یکبارگی، کندوکاوی است در شاهنامه، در آغاز گفتارهای ده‌گانه جای گیرد.
این‌کتاب ۱۰ بخش یا به‌عبارت بهتر، ۱۰ گفتار دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: نشست نخست: شاهنامه و چندی و چونی، نشست دوم: خرد، در شاهنامه، نشست سوم: ایران و ناخودآگاهی تباری ایرانی، نشست چهارم: جان در بند و جمشید فرمند، نشست پنجم: دهاک: گوهر پلیدی، نشست ششم: زادن رستم، نشست هفتم: آمیختگی و کیفرِ ناگزیرِ آن، نشست هشتم: رستم و تیرِ گَزین، نشست نهم: سیاهی، در داستان سیاوش، نشست دهم: هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان، فرهنگ واژه‌های دشوار.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
این بخشبندی مردمی به جمشید بازخوانده شده است. در چشم ایرانیان، یکی از برجسته‌ترین کردارهای جمشید بوده است. این را هم بی‌گمان می‌دانید که جمشید، در آن سویمندیِ مینُوِیِ خود: در موبدی خویش، با جهان نهان و با رازهای پوشیده و نهفته آشنایی داشته است؛ از این روی، آن جام شگفت را به او بازخورانده‌اند: جام جم. او نهفته‌ها را آشکارا، در این جام، می‌دید: آن جام جهان‌نما. تنها شهریاری دیگر که در این جام می‌توانست نگریست و رازها را دید و دریافت، کیخسرو است. کیخسرو شهریار آرمانی ایران است. بر پایه افسانه‌های کهن، شناسانده باده هم جمشید بوده است. در روزگار او، باده شناخته شد. شاید این افسانه به پدر جمشید، نخست، بازمی‌گشته است؛ سپس، به او بازخوانده شده است. پدر جمشید وِیْوَنْگْهان نامیده می‌شد. ویونگهان از پیشوایان بزرگ دینی بود، از موبدانِ هوم. هر موبدی آن ارج و ارز را نداشته است که بدین پایگاه بَرین برسد؛ موبدِ هوم بشود. چند تن را ما تنها می‌شناسیم که در شمار موبدان هوم بوده‌اند. هوم چیست؟ هوم نوشابه‌ای آیینی بوده است که ایرانیان باستان به هنگام نیایش، به هنگام پرستش ایزدان، بَغان، آن را می‌نوشیده‌اند. باورشان بر آن بوده است که با نوشیدن این باده، می‌توانند با مینُویان پیوند بگیرند. این نوشیدنی آیینی را از گیاهی می‌ستانده‌اند، به نام هوم.
این‌کتاب با ۱۸۸ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۴۰ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما