محمد رجبی دوانی؛

۱۰ نکته درباب منشورات فردیدی

تفکر فردید پرسش از ماهیات امور بود و نه صدور دستورالعمل و ارائۀ سیستم که این را آخرین مرحلۀ انحطاط متافیزیک در عصر ایدئولوژیک می‌شمرد. لذا مجموعاً وجوه سلبی بر جهات ایجابی او می‌چربید و ناظر به نقد گذشته و حال متافیزیک غرب بود که از آن به دیروز و امروز تعبیر می‌کرد و شامل سیر فلسفه در یونان و عالم اسلام و قرون‌وسطا و دوران جدید می‌شد.

گفتاری از محمد رجبی در همایش «آینده فرهنگ»؛

تفکر توحیدی و رفع سیر «تخاصمی» (دیالکتیک) تاریخ بشر

محمد رجبی/ استاد و پژوهشگر فلسفه و رئیس کتابخانه ملی

در قرآن آیه‌ای وجود دارد که می‌گوید: «ما شما را از نفس واحده آفریده‌ایم»؛ یعنی شما همه یک جان و یک تن بودید، نفس تمام انسان‌ها از یک جان آفریده شده است. و همین‌طور خداوند جامعه‌ی انسانی را به‌عنوان یک واحد، تحت عنوان «امت واحده» خطاب کرده است. جنس انسان از جان واحد است و تمام جوامع انسانی نیز از یک خانواده بودند؛ این دیدگاهی توحیدی است و در هر چیزی اصالت را به وحدت می‌دهد.

گفت‎وگو با محمد رجبی؛

نگاهی به دو کتاب جلال آل احمد

جلال آل احمد سرخوردگی‌های عمیقی از جامعه روشنفکری آن زمان پیدا کرده بود که ریشه در غفلت روشنفکران از مسائل مهم کشور، مثل استحاله فرهنگی روزافزون در جامعه داشت. جلال از کسانی که تصور می‌کرد باید مثل روشنفکران اروپایی پیشاهنگ آگاهی مردم باشند، ناامید شده بود. تفاوت آل احمد و شاملو این بود که شاملو صریحاً معتقد بود ما در ایران اصلاً روشنفکر نداریم و کسانی که به عنوان روشنفکر مطرح هستند، روشنفکرنما هستند؛ اما آل احمد آنها را روشنفکر می‌دانست ولی روشنفکر بی‌خاصیت.