به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شرق؛ جشن هجدهم خانه سینما پایان غافلگیرکنندهای داشت. جشنی که بسیاری از اهالی سینما، در معرفی برگزیدگانش دخیل بودند و امسال به صورت آکادمیک و با حضور افرادی از تمام صنوف سینمایی، برگزار شد. کمال تبریزی در صحبتهایش، پیش از اعلام نام برگزیدگان جشن، به نکاتی درباره حفظ نام برگزیدگان تا لحظه اعلام نتایج، اشاره کرد و اینکه حدود ۵۰ رأی پیش از برگزاری جشن شمرده شد و شخصا با نامزدها برای حضور در مراسم تماس گرفته و ازاینجهت هیچکس نمیداند برنده شده یا نه. نکته درخور توجه درصحبتهای تبریزی، درباره چگونگی داوریهای جشن بود، او گفت: «داوران زیادی فیلمهای جشن امسال را تماشا کردند و برای رأیگیری شرکت داشتند که در بسیاری از بخشها، نتایج آرا اختلاف کمی با هم داشت؛ بهطوریکه حتی در مواردی اصطلاحا به ویدئوچک نیاز بود. به همین دلیل اعلام میکنم در جشن امسال تمام نامزدها در همه رشتهها، برگزیدگان واقعی سینمای ایران هستند».برایناساس محمد بدرلو برای فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من»، برگزیده بخش عکاسی فیلم بود. او برای همین مجموعه، موفق به کسب سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. ایمان کرمیان برای «ایستاده در غبار» جایزه جلوههای ویژه میدانی را دریافت کرد. کرمیان در جشنواره فیلم فجر نیز موفق به کسب این جایزه شد. شهرام خلج، تندیس بهترین چهرهپردازی را برای «ایستاده در غبار» دریافت کرد، طراحی بهترین لباس به غزاله معتمد برای «ابد و یک روز» اهدا شد. آرش قاسمی، تندیس بهترین صداگذاری را برای «خشم و هیاهو» دریافت کرد. تندیس بهترین صدابرداری به امین میرشکاری برای «ابد و یک روز» تعلق گرفت. تندیس بهترین طراحی صحنه را امیرحسین قدسی برای «اژدها وارد میشود»، دریافت کرد. هادی اسلامی برای جلوههای ویژه بصری «بادیگارد» تندیس جشن را دریافت کرد، او در جشنواره فجر نیز جایزه این بخش را دریافت کرده بود. کارن همایونفر تندیس بهترین موسیقی متن «بادیگارد» را دریافت کرد. بهرام دهقانی تندیس بهترین تدوین «ابد و یک روز» را دریافت کرد، او در جشنواره فجر نیز برای این فیلم جایزه جشنواره را دریافت کرده بود. هومن بهمنش جایزه بهترین فیلمبرداری «اژدها وارد میشود» را دریافت کرد. نوید محمدزاده نیز همانند جشنواره فیلم فجر، بهعنوان بهترین نقش مکمل مرد معرفی شد. فرشته صدرعرفایی بهترین بازیگر مکمل زن برای فیلم «کوچه بینام» معرفی شد. پیمان معادی بهترین بازیگر مرد و باران کوثری بهترین بازیگر زن جشن هجدهم شدند. ناهید طباطبایی و حمید برضاقطبی جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی را دریافت کردند. سعید روستایی نیز مانند جشنواره فیلم فجر، تندیس بهترین فیلمنامه و کارگردانی را دریافت کرد و در نهایت حبیب والینژاد، تهیهکننده «ایستاده در غبار»، نیز بعد از جشنواره فیلم فجر برای دومین بار، برگزیده بخش بهترین فیلم جشن شد.
تشابه داوریها
نکته درخور توجه برگزیدگان بسیاری از بخشهای جشن، همخوانی آنها با جشنواره فیلم فجر است. اتفاقی که به ندرت هر ساله، در جشنهای خانه سینما رخ میداد، اما اینبار تکرار اسامی در هر دو جشن پررنگتر از همیشه است. احمد طالبینژاد (منتقد سینما) در گفتوگو با «شرق» در پاسخ به این پرسش که نظر او درباره اعلام نتایج داوریهای جشن خانه سینما و تشابه زیاد آن با داوریهای جشنواره فیلم فجر چیست؟ گفت: «این اتفاق را میتوان از جهتی مثبت و از جهتی منفی ارزیابی کرد. از این جهت مثبت است که تعداد فیلمهای با کیفیت سال ٩٤ و ٩٥، فیلمهایی بوده که در هر دو رویداد مرکز توجه قرارگرفته است و حتی در جشنی که انتخابها آکادمیک بوده، بازهم توانسته رأی بیاورد. قرار نیست تمام تولیدهای سینمای ما هنری یا مایل به هنری باشند. این تشابه میتواند نشان بدهد که در انتخاب فیلمهایی که بسیاری بر سر کیفیتشان اتفاقنظر دارند، شکافی وجود ندارد. از طرف دیگر، در تمام این سالها با این مسئله آشنایی داریم که داوری جشنواره فیلم فجر، اساسا متفاوت است و نظارتی روی آن وجود دارد. این اتفاق منوط به سالهای اخیر نیست، همیشه اینطور بوده است و جوایزش کنترلشده و جهتدار بوده است؛ اما از جهت دیگر، داوریهای جشن خانه سینما، نشان داد فیلم دیگری جز فیلمهایی که در جشنواره تحسین شدهاند، نبوده که داوران به آن رای بدهند و این تعداد فیلم موجودی خوب سینمای ما از سال گذشته بوده است».او ادامه داد: فیلم «ابد و یکروز» ازجمله فیلمهایی است که نگاههای بسیاری را به خود جلب کرد و سعید روستایی جوان، با یک فیلم توانست چنین موفقیتی را ثبت کند. برای او خوشحالم و درعینحال نگران هم هستم. این فیلم پشت موضوعش پنهان شده است، درصورتیکه فیلمنامه مشکلاتی دارد و دارای حفرههایی است. جایزه بهترین فیلمنامه به متنی که خیلی هم بیعیبونقص نیست، به نظر من میتواند آغاز یک سقوط هم باشد. نگران سعید روستایی هستم؛ چراکه از الان به بعد هر فیلمی که بسازد از نظر تعداد جوایز با «ابد و یک روز» مقایسه میشود. در نهایت به اعتقاد من جایزه بهترین فیلمنامه متعلق به «ابد و یک روز» نبود. طالبینژاد افزود: «از نظر من الگوی «ابد و یک روز» فیلم «تنگنا»ی امیر نادری است، ولی با این تفاوت که «تنگنا» بیش از ٤٠ سال پیش ساخته شده است و فیلمنامه اشکالات کمتری از «ابد و یک روز» داشت».
آنان که کاندیدا شدند؛ آنان که نشدند
سیروس الوند، کارگردان صاحبنام سینمای ایران، نیز درباره چگونگی داوریهای جشن هجدهم به «شرق» گفت: «ماهیت جشنواره فیلم فجر با جشن خانه سینما، تفاوتهایی دارد. داوریهای جشن خانه سینما امسال با حضور تعداد بسیار زیادی از اعضای صنوف برگزار شد و من بهعنوان یکی از داوران- غیر از یکی، دو مورد- به بیشتر آنها رأی داده بودم و این خاصیت رأیگیری بهصورت آکادمیک است که هرچه تعداد داوران بیشتر میشود، نگاه سلیقهای کاهش پیدا میکند و با حضور نزدیک به ٤٠٠ داور نمیتوان تصور کرد مصلحت اندیشی صورت گرفته است».او ادامه داد: «سیستم رأیگیری در این دوره از جشن، بهگونهای بود که در دوره اول هر صنف کاندیدای صنف خودش را معرفی میکرد و در مرحله بعد، میتوانستیم به نامزدهایی از صنوف دیگر رأی بدهیم، وقتی در دور اول مثلا پنج کاندیدا وجود داشت، باقی صنوف نیز باید در مرحله بعد بین این پنج نفر رأیگیری میکردند».الوند افزود: «به اعتقاد من، بازی طناز طباطبایی در فیلم«خشم و هیاهو» فوقالعاده بود؛ درصورتیکه حتی کاندیدا هم نشد، البته بازی باران کوثری بهویژه در «جامهدران»، خوب بود یا بازی پریناز ایزدیار در «ابد و یکروز» که او هم کاندیدا نشد. در باقی رشتهها به نظرم جوایز بهدرستی اهدا شد. اما مثلا در رشته فیلمبرداری از نظر من علیرضا زریندست در «مزار شریف» یا محمود کلاری در«مرگ ماهی»، فیلمبرداری بسیار خوبی داشتند که دیده نشد. در مجموع به اعتقاد من انتخابها خوب بود. درخشش «ابد و یک روز» در جشن هجدهم، همانند جشنواره فیلم فجر، نشاندهنده حقانیت این فیلم است که توانست نظر داوران را جلب کند».
نظر شما