فرهنگ امروز/ مژگان دولت آبادی: یکشنبه دوم دیماه در دانشگاه الزهرا نشستی پیرامون بررسی ترجمه آثار نویسندگان زن ترکیه برگزار شد. در آن نشست درباره‌ مطالب مفید بسیاری صحبت شد و درنهایت ایبنا ترجیح داد جمله کوتاهی از صحبت‌های من را به عنوان تیتر نشست منتشر کند، لازم دانستم در این خصوص توضیح بیشتری بدهم چرا که در آن نشست فرصت کافی برای باز کردن این موضوع نداشتم و اینجا اشاره کوتاهی به آن می‌کنم:

سال 1395 مجله‌ صدا (ششم شهریور / شماره 95 )  مطلبی به مناسبت پرفروش بودن کتاب  «عشق» خانم الیف شفق از من درخواست کرد، از آنجائی که قبلا هم در رسانه‌ها و محافل ادبی ترکیه نقدهایی درباره‌ این کتاب شنیده و خوانده بودم برای ارائه یادداشت با استناد به مهم‌ترین این نقدها که نوشته‌ دوجانه جوندی‌اوغلو بود و ترجمه‌ بخشی از مقاله‌ ایشان آن را ارائه دادم.

طبق نظر منتقدان کتاب «عشق» الیف شفق در ترکیه بسیاری بر این باورند که این کتابِ نویسنده به نوعی سفارشی  و به تعبیر آن‌ها کتاب پروژه‌ای بوده است و منشا نگارش آن ناشی از احساسات درونی نویسنده و نتیجه‌ سال‌ها تحقیق درباره شمس و مولانا نیست و در واقع ما در این کتاب نه با خلق یک اثر ادبی که با تولید یک اثر مواجه هستیم. همگی آن‌ها برای این ادعای خود به نقصان‌هایی که در ارجاعات تاریخی و عرفانی کتاب است تکیه می‌کنند و بر این باورند این کتاب طبق درخواست و فراخوانی که بنیاد مولانا برای دریافت اثر از نویسندگان، هنرمندان و پژوهشگران در سال مولانا ارائه داده نوشته شده است. تعداد این قبیل نقدها بر این کتاب کم نیستند.

به هر حال اینجا نیز مجال نقد و بحث این کتاب نیست و من هم ادعای مولاناشناسی و آگاهی از علم تصوف و عرفان ندارم تا بتوانم نقدی جامع و کارشناسانه بر آن بنویسم، اما کماکان معتقدم این کتاب نیاز به نقدی همه‌جانبه از طرف اندیشمندان حوزه تصوف دارد که جای آن در جامعه‌ ما که خود را به حق داعیه‌دار اندیشه مولانا می‌داند خالی است.

منبع: ایبنا