به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ علیزاده در این نمایشگاه ۱۹ تابلوی نقاشی مدرن رنگ روغن و اکریلیک روی بوم را ارائه داده است. او با به تصویر کشیدن طرح‌های گلیم و گبه‌های قدیمی، آداب و رسوم و فرهنگ مردم روستایی و عشایر ایران را در آثارش انعکاس داده است.

این آثار براساس نقوش و فیگورهای ریزی که در طرح‌های گلیم و گبه‌ها به کار برده شده، تصویر شده‌اند. هنرمند در گوشه‌هایی از تابلو المان‌های موجود در گبه و گلیم را بزرگ‌تر از اندازه معمولی به تصویر کشیده تا مخاطب متوجه نقوش ریز درون گبه‌ها و گلیم‌ها شود و بداند این تصاویر بر چه اساسی کار شده‌اند.

این هنرمند درباره‌ی مجموعه «شورانگیز» که حدود سه سال روی آن متمرکز بوده است، گفت: این مجموعه کاملا متفاوت با مجموعه آثار قبلی‌ام و ملهم از علاقه و عشق من به ایران است. در مجموعه آثار قبلی‌ام، نقاشی‌های متفاوت با سبک‌های مختلف را تجربه کردم و بیشتر فیگورها و شخصیت‌های معروف جهانی را به تصویر کشیدم، اما در مجموعه «شورانگیز» با نقاشی کردن گلیم و گبه‌های قدیمی قصد دارم تاریخ و تمدن ۱۰ هزار ساله ایران را یادآور شوم و گوشه‌ای از فرهنگ و آداب و رسوم مردم روستایی و عشایری را در آثارم نشان بدهم.

او درباره این‌که چرا گلیم و گبه را به‌عنوان المانی برای انعکاس فرهنگ مردم روستا و عشایر انتخاب کرده است، اظهار کرد: نقاشی کردن طرح‌های گلیم و گبه را در این آثار در نظر گرفتم، چون اولین و ساده‌ترین زیراندازهای بشر بوده‌اند. گلیم و گبه براساس طرح‌های ذهنی بافته می‌شوند و هیچ قانون و انضباطی ندارند و قواعد و چارچوبی که ما در هنر به آن پایبندیم در آن رعایت نمی‌شود، اما به‌شکلی باورنکردنی نتیجه کار زیبا می‌شود. در بسیاری از گلیم‌ها می‌بینیم که از اواسط کار، نوع بافت تغییر می‌کند یا رنگ‌ها عوض می‌شود که این باعث زیبایی دوچندان آن می‌شود.

علیزاده همچنین بیان کرد: در این کارها بافت‌های ریزی ایجاد کرده‌ام، اما در بعضی دیگر به‌وسیله رنگ برجسته کار کرده‌ام. با ایجاد بافت‌ها قصد داشتم کارها شباهت بیشتری به گبه‌ها و گلیم‌ها داشته باشد، زیرا ممکن است دو سوم یک گلیم به‌صورت یکنواخت بافته شده باشد، اما در یک سوم آن شکل و فرم بافت عوض شود. آن‌ها قوانین خاصی ندارند حتی در استفاده از رنگ‌ها هم می‌توان این موضوع را دید. کسانی که گلیم می‌بافند به‌صورت آزاد و رها کار می‌کنند و پیرو اصول و چارچوب خاصی نیستند.

این هنرمند درباره قاب‌های نقاشی‌هایش که از جنس چوب هستند و رنگ‌های خاصی شبیه زمینه کار دارند، گفت: می‌توانستم برای این آثار، قاب‌هایی ساده در نظر بگیرم، اما سعی کردم از قاب‌های چوبی استفاده کنم که رنگی شبیه زمینه کار داشته باشد، گویی بافتی از زمینه اثر روی قاب هم آمده است و هماهنگی زیادی با کار دارد و در ذهن بیننده حال و هوای طبیعت را احیا می‌کند.

شیرین علیزاده متولد سال ۱۳۳۹ است. او دوره‌های مختلف نقاشی را نزد اساتید مختلف از جمله جهانبخش نظام گذرانده و بیش از ۱۰ سال است به‌شکل حرفه‌ای نقاشی می‌کشد. علیزاده در سال ۲۰۱۵ ازنمایشگاه بین‌المللی موسسه ضیاء آرت‌سنتر کالیفرنیا لوح تقدیر دریافت کرده است. «شورانگیز» دومین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود.

این نمایشگاه تا پنجم اسفندماه ۹۴ در گالری «شکوه» به نشانی فرمانیه، بلوار اندرزگو، خیابان سلیمی شمالی، کوچه امیر نوری، شماره ۱۹ ادامه دارد و علاقه‌مندان می‌توانند هر روز (به‌جز پنجشنبه‌ها و تعطیلات رسمی) از این آثار از ساعت ۱۶ تا ۲۰ دیدن کنند.